Zatoka klinowo-ciemieniowa

Zatoka klinowo-ciemieniowa (sinus sphenoparielalis). parzysta, powstaje z żył powierzchni półkul mózgowych; biegnie ona łukowato w kierunku przyśrodkowym. począwszy od kąta klinowego kości ciemieniowej wydłuż wolnego brzegu skrzydła mniejszego kości klinowej. Pod wyrostkiem pochyłym przednim uchodzi...

Zatoka jamista

Ściana przyśrodkowa w swej części górnej oddziela komorę przysadki od zatoki jamistej. Część dolna ściany przyśrodkowej przylega do powierzchni bocznej trzonu kości klinowrej. Jeżeli zatoka klinowa jest silnie rozwinięta, to jego ściana boczna jest bardzo cienka, wskutek czego między jamą...

Zatoka esowata

Zatoka esowata (sinus sigmoideus), parzysta, jest przedłużeniem poprzedniej; leży ona w głębokiej bruździe zatoki esowatej kości skroniowej i uchodzi do górnej opuszki żyły szyjnej wewnętrznej. Z układem żylnym zewnątrzczaszkowym zatoka esowata łączy się u swego początku ż. wypustową sutkową...

Zatoka potyliczna

 Zatoka potyliczna (sinus occipitaiis) jest przewodem małym, nieparzystym lub parzystym. Biegnie ona ku dołowi w umocowanym brzegu sierpa móżdżku wzdłuż grzebienia potylicznego wewnętrznego. Najczęściej wychodzi ona ze spływu zatok i biegnie w kierunku otworu wielkiego. Na krótko przed dojściem do...

Zatoka poprzeczna

Zatoka poprzeczna (sinus transiwrsus), parzysta, jest najobszerniejszą zatoką opony. Rozpoczyna się na guzowatości potylicznej wewnętrznej, wychodząc ze spływu zatok, i biegnie łukowato w bruździe zatoki poprzecznej łuski potylicznej w umocowanym brzegu namiotu móżdżku; kończy się ona w przejściu...

Zatoka strzałkowa górna

 Zatoka strzałkowa górna (sinus sagi Hal is superior), nieparzysta, biegnie wzdłuż przyczepu sierpa mózgu w bruździe zatoki strzałkowej górnej od otworu ślepego do guzowatości potylicznej wewnętrznej. Zatoka ta uchodzi do spływu zatok położonego na tejże guzowatości. W swym przebiegu, zwłaszcza na...

Zatoka strzałkowa dolna

Zatoka strzałkowa dolna (sinus sagittalis inferior), również nieparzysta, biegnie w dolnym wolnym brzegu sierpa mózgu i uchodzi do zatoki prostej. Jest ona znacznie mniejsza od poprzedniej. Jej brak nie należy do rzadkości.

Zatoka strzałkowa dolna powstaje z kilku żył sierpa mózgu i przyjmuje przeważnie...

Zatoka prosta

Zatoka prosta f sinus reclus) powstaje z połączenia ż. wielkiej mózgu 7. zatoką strzałkową dolną i jest jej przedłużeniem. Zatoka ta biegnie w linii połączenia sierpa mózgu z namiotem móżdżku stromo ku dołowi i do tyłu do guzowatości potylicznej wewnętrznej i łączy się tu z zatoką...

ZATOKI OPONY TWARDEJ

Zatoki opony twardej (sinus durae matris) są głównymi przewodami, które przyjmują krew żylną z mózgowia, znacznej części oczodołu oraz błędnika, jak również z opony twardej i kości czaszki. Do nich uchodzą wiec żż. mózgowia, żż. oczne, żż. błędnika, żż. opony twardej mózgowia oraz żż...