-
Ocena brak
Zapotrzebowanie na płyny
Kolejnym czynnikiem, który należy uwzględnić, jest ilość spożywanych przez pacjentkę płynów (bezalkoholowych). Wiele pacjentek nie wypija zalecanej dziennej ilości płynów (Hart et al., 2005), a dzieje się tak z wielu powodów. Pacjentki mogą nie być w stanie rozpoznać własnego pragnienia (co stanowi...
-
Ocena brak
Planowanie posiłków a liczenie kalorii
W rozmowie z pacjentką na temat odżywiania nie powinno się korzystać z pojęcia kalorii jako sposobu definiowania i określania tego, co powinnajeść, nawet jeżeli sama
jest w stanie myśleć o jedzeniu wyłącznie w tych kategoriach. Liczenie kalorii jest bardzo charakterystyczne dla zaburzeń odżywiania i...
-
Ocena brak
Gotowość i zasoby: dwie składowe zmiany
Istotna i trwała zmiana zachowania zależy od dwóch różnych, lecz powiązanych z sobą elementów: gotowości do zmiany (pragnienia zmiany) i zasobów potrzebnych do wprowadzenia zmiany (umiejętności i sposobności do dokonania zmiany). Gotowość do zmiany może być wzmacniana przez dwie powiązane zdolności...
-
Ocena brak
Kierowanie przyrostem masy ciała u pacjentek z niedowagą
Pacjentki, dla których przezwyciężenie zaburzenia odżywiania oznacza konieczność przybrania na wadze, będą potrzebowały dużego wsparcia, muszą bowiem uporać się równocześnie z problemem jedzenia oraz z emocjami, z jakimi wiąże się przyrost masy ciała oraz mniej restrykcyjny sposób...
-
Ocena brak
Do czego służy jedzenie w przypadku zaburzeń odżywiania?
Rozwój zaburzenia odżywiania wiąże się z tym, że jedzenie (zarówno jako pokarm, jak i czynność) przestaje być kojarzone pozytywnie (np. jako dające przyjemność, jako sposób na utrzymanie zdrowia), a zaczyna być sposobem unikania negatywnych doświadczeń (np.: radzenie sobie z problemami emocjonalnymi)...
-
Ocena brak
Jak kierować przyrostem masy ciała u pacjentek z niedowagą?
Wspólna praca z pacjentką nad przyrostem masy ciała wymaga porównania jej oobecnej diety do jadłospisu, w którym ilość spożywanych pokarmów spełnia normy żywieniowe. Następnie zajmujemy się ewentualnym niwelowaniem różnic, tak aby ilość spożywanych przez pacjentkę pokarmów odpowiadała normie. Takie...
-
Ocena brak
Pokarmy bogate w wapń
Osoba dorosła potrzebuje dziennie trzech porcji pokarmu bogatego w wapń. Pozwala to na pokrycie dziennego zapotrzebowanie na ten ważny dla zdrowia kości pierwiastek (700 mg). Zapotrzebowanie na wapń jest wieksze u pacjentek o małej masie ciała (BMI < 18,5) lub u kobiet, które przez dłuższy czas nie...
-
Ocena brak
Supiementacja witamin i minerałów
W przypadku większości osób prawidłowa, zbilansowana dieta (opisana wcześniej) zapewnia organizmowi odpowiednie ilości witamin i minerałów. Nie ma więc potrzeby przyjmowania żadnych preparatów uzupełniających. Ponieważ jednak większość pacjentek potrzebuje trochę czasu, żeby przyzwyczaić się do...
-
Ocena brak
Owoce i warzywa
Większość ludzi wie, że według zaleceń dotyczących zdrowego żywienia powinno się spożywać pięć porcji owoców i warzyw dziennie. Osoby z zaburzeniami odżywiania postrzegają owoce i warzywa jako pokarmy „bezpieczne” i bardzo zdrowe. Przekonanie to powoduje, że jedzą ich bardzo dużo, redukując...
-
Ocena brak
Zrozumienie sytuacji pacjentki
Niektóre objawy zaburzeń odżywiania określane sąjako egosyntoniczne, co oznacza, że pacjentka postrzega dane zachowania jako akceptowalne i spójne z jej własnymi przekonaniami na swój temat. Na wczesnych etapach procesu tracenia na wadze pacjentki odczuwają dumę i siłę z powodu utraty masy ciała. Często...