SYTUACJA

SYTUACJA (nłc. situatus = umieszczony) ang. situation; fr. situation; nm. Lagę, Situation

et. Okoliczności aktu moralnego, w konkretnym działaniu tworzące wraz z nim jedną całość (-> sytuacjonizm).

W egzystencjalizmie: sytuacja pod­stawowa {situation fondamentale) — fakt uwikłania podmiotu...

SYTUACJONIZM (etyka sytuacyjna)

SYTUACJONIZM (etyka sytuacyjna) ang. situationism

et. Stanowisko, według którego człowiek powinien kierować się w swym —> działa­niu (2) jedynie rozeznaniem konkretnej -^ sytuacji (1), każdorazowo zawierającej niepowtarzalny zespół cech o istotnym znaczeniu moralnym. Z tego względu nie sposób...

SYSTEM

SYSTEM (gr. <systema> = całość złożona z różnych części) nłc. systemu; ang. system; fr. systeme; nm. System

Termin używany często zamiennie z ter­minem „układ", lecz odnoszony raczej do dziedziny filozofii i nauk formalnych („układ" występuje częściej w naukach przy­rodniczych i w naukach...

SZCZĘŚCIE

SZCZĘŚCIE gr. eudaimonia; łc. felicitas; ang. good łuck, happiness; fr. bonheur; nm. Guck, Gluckseligkeit

psych., et. Różnie pojmowany podmio­towy stan świadomości, utożsamiany m. in. z -^ przyjemnością, -> użytecznością (1), —> cnotą, —> doskonałością (2), niekiedy rozumiany jako obiektywnie...

SYSTEM DEDUKCYJNY

SYSTEM DEDUKCYJNY ang. deductme system, deductme theory; fr. theorie axiomatique; nm. deduktive Theorie

metod. Zbiór twierdzeń złożony z —>aksjomatów (2), tj. zdań przyjętych bez dowo­du, oraz twierdzeń pochodnych, tj. zdań udowodnionych na podstawie aksjoma­tów. W systemie asertoryczno-dedukcyj-nym...

SYNTAKSA LOGICZNA (składnia logi­czna)

SYNTAKSA LOGICZNA (składnia logi­czna) (gr. syntaksis = konstrukcja grama­tyczna, składnia + logos = słowo, nauka) ang. logical syntax; fr. syntaxe logiąue; nm. logische Syntax

Teoria obejmująca reguły poprawnego konstruowania i przekształcania wyrażeń -^ języka sformalizowanego. Syntaksa logiczna...

SYMULACJA

SYMULACJA (łc. simulatio = udawanie) ang. simulation; fr. simulation; nm. Simulation

metod. Naśladowanie zachowania się ja­kiegoś przedmiotu lub przebiegu jakiegoś procesu, za pomocą innego przedmiotu lub procesu, np. zjawisk elektrycznych za po­mocą zjawisk gazowych. Przedmiot naśla­dowany zwie się...

SYNTAKTYKA

SYNTAKTYKA (gr. syntaktikós = układa­jący, porządkujący) ang. syntactics; fr. la syntactique; nm. Syntaktik

Jeden z działów —> semiotyki (obok -^ semantyki /2/ i ^pragmatyki), zajmujący się badaniem relacji między znakami nale­żącymi do jakiegoś języka, a w szczegól­ności do —> języka...

SYNECHIZM

SYNECHIZM (gr. syneches = ciągły, spój­ny, ścisły) ang. synechism, synechistic philosophy; fr. synechisme; nm. Synechismus

Termin Ch. S. Peirce'a określający jego własną doktrynę epistemologiczną, we­dług której idea ciągłości ma podstawowe znaczenie w filozofii, w szczególności w kształtowaniu...