ANALITYCZNA SZKOŁA W METAETYCE

 Stanowisko w  metaetyce, które swą nazwę czerpie w związku z odwołaniem się do Wittgensteina koncepcji gier językowych (analityczna szkoła), upatrującej zadanie filozofii w analizie (badaniu)użycia danych pojęć w obrębie tzw. gry językowej. Wg przedstawicieli a. sz. w m., analiza pojęć dyskursu...

ANALIZA

ANALIZA (gr. analysis = rozbiór, rozkładanie)

Myślowy lub praktycz­ny proces rozbioru pewnych całości (realnie istniejących lub pomyśla­nych), polegający na ujawnieniu i wyodrębnieniu ich struktury, głównych elementów składowych i podstawo­wych własności. W nauce (np. a. che­miczna) i filozofii (np. a...

ANOMIA

ANOMIA (gr. anomia = bezprawie) [1] W znaczeniu ogólnym: dezorga­nizacja życia społecznego - zanik (brak) określonego i jasnego systemu wartości oraz środków kontroli spo­łecznej. [2] W naukach społecznych: termin wprowadzony do socjologii przez Durkheima (De la division du travail social, 1893; Le Suicide...

ANALIZA LOGICZNA

ANALIZA LOGICZNA (gr. analysis = rozbiór, rozkładanie; logos = słowo, pojęcie, język, rozum) Metoda polegająca na wykorzystaniu instru­mentów logicznych do: a) badania formalnej poprawności stosowanych procedur poznawczych (np. różnego typu rozumowań); b) sprawdzania sensowności formułowanych twier­dzeń;...

ANOMIZM

ANOMIZM (gr. a = nie + nomos = prawo, umowa) Termin stosowany niekiedy w odniesieniu do stanowiska w etyce postulującego tzw. moral­ność bez powinności i sankcji, zwła­szcza koncepcji Guyau (Esquisse dune morale sans obligation ni sanction, 1885). W ujęciu tym, sta­nowiącym odmianę —> naturalizmu etycznego...

ANALOGIA

ANALOGIA (gr. analogia = odpowiedniość, stosowność, podobień­stwo) [1] W metodologii: stosunek podobieństwa, jaki zachodzi pomię­dzy przynajmniej dwoma przedmio­tami ze względu na ich pozycję by­tową, wewnętrzną strukturę i (lub) posiadane cechy. A., jaka zachodzi pomiędzy przedmiotami (lub klasami...

ANTROPOCENTRYZM

ANTROPOCENTRYZM (gr. anthropos — człowiek + łac. centrum = środek) Pogląd wyznaczający człowie­kowi pierwszoplanowe miejsce w rze­czywistości i interpretujący świat z pozycji wyłącznie ludzkich, zgodnie z najstarszą i najbardziej znaną for­mułą a. wyrażoną w sentencji Protagorasa: „Człowiek jest...

ANALOGON

ANALOGON (gr. analogos - odpo­wiedni, stosowny, podobny) To, co łączy (upodobnia) przedmioty pozo­stające wobec siebie w stosunku —> analogii. Treść wspólna, przysługują­ca przedmiotom analogicznym wzglę­dem siebie.

AMORALIZM

AMORALIZM (gr. a - nie + łac. moralis - obyczajny, obyczajowy, dotyczący obyczaju) [1] W etyce: pogląd usiłujący unieważnić lub, co najmniej, zakwestionować sens i moc wiążącą wszelkich wartości i ideałów moralnych, także wszelkich reguł i norm. A. podważa też wszelkie auto­rytety i zasadność...