-
Ocena brak
APOLINARY SYDONIUSZ Św.
ur. ok. 432 w Lyonie, zm. ok. 480, Poeta rzymski. Po zdobyciu wykształcenia poświęcił się karierze polit. ; dopomogło mu w tym małżeństwo z córką prefekta Galii, Äwita, późniejszego ces. rzymskiego.
Urząd prefekta Rzymu i godność patrycjusza zdobył m.in. dzięki pa-negirykom pisanym na cześć Äwita...
-
Ocena brak
APOLINARYŚCI
Sekta wyznawców ( -> apolinaryzm) istniejąca w IV w. w Azji Mniejszej, wspomina o niej św. Augustyn (Enar. in Ps. XXIX; PL 36, 217); w V w. część a. powróciła do jedności z Kościołem, inni opowiedzieli się za mono-fizytyzmem.
-
Ocena brak
APOKRYZJARIUSZ
(gr. apokrisiarios, łac. responsalis przynoszący odpowiedź), Urząd w dyplomacji bizant. o charakterze cywilnym, wojskowym lub kośc; w ostatnim wypadku była to forma stałego przedstawicielstwa bpa przy metropolicie, metropolity przy patriarsze bądź też patriarchów lub papieży przy dworze ces. w...
-
Ocena brak
APOLINARYZM
Doktryna chrystologiczna -> Apolinarego z Laodycei, podejmująca próbę wyjaśnienia związku między ludzką a boską naturą Chrystusa. Apolinar;,' głosił, że Chrystus jako człowiek nie miał duszy; przyjąwszy platoński podział duszy na zmysłową {psyché) i rozumną (nous) oraz założenie, że dwa pełne...
-
Ocena brak
APOLINARY Św. (1)
Żył w II w., pierwszy bp Rawenny.
Wg łac. Passio miał być obywatelem Antiochii, którego św. Piotr przyprowadził do Rzymu, a potem wyposażonego w godność biskupią wysłał do Rawenny ; w czasie dwukrotnego wygnania z powodu nadzwyczajnej gorliwości apostołował w odległych krainach nawet naddunajskich...
-
Ocena brak
APOLINARY Św. (2)
ur. 453 prawdopodobnie w Vienne, zm. ok. 520, bp Valence (Francja), Krewny św. Apolinarego Sydoniu-sza. Kształcił się w Vienne, m.in. pod kierunkiem św. Mamer-ta; rola A. na synodach w Epaon 517 i Lyonie 516-523 nie jest dostatecznie wyjaśniona;
wiadomo, że obroną przepisów dyscyplinarnych naraził się...
-
Ocena brak
APOLINARY KLAUDIUSZ Św.
Żył w II w., bp Hierapo-lis (Frygia), apologeta wczesnochrześcijański.
Wg Euzebiusza z Cezarei przeciwstawiał się —> montanizmowi, bronił również nauki chrzęść, przed zarzutami pogan i żydów. Pozostawił wiele pism, z których EuzebHist (IV, 27) wymienia Logos hyper thes písteos, skierowane w obronie...
-
Ocena brak
APOKATASTAZA
(gr. apokatastasis przywrócenie jedności pierwotnej, odnowienie), Pogląd stoików, wg którego po pewnym okresie istnienia świat ulegnie spaleniu, aby mógł powstać nowy; parsów — że po zniszczeniu dokonanym przez Arymana zaistnieje nowy świat (— parsyzm); neoplatoników i walentynian — że dusze niéodkupione...
-
Ocena brak
APOKRYFY
(gr. apokryfos ukryty, tajemny), Staroż. pisma żyd. i wczesnochrześc, niepewnego pochodzenia, o treści często tajemnej, wręcz odbiegającej od powszechnie przyjętej nauki, dostępnej jedynie dla mędrców. A. nie zaliczano nigdy do oficjalnego zbioru ksiąg Św., mimo że upodabniają się do nich osobą...
-
Ocena brak
APOFTEGMAT
(gr. apofthegma sentencja, charakterystyczna wypowiedź), Przejęty z literatury klasycznej, m. in. od Ksenofonta i Plutarcha, termin na określenie zwięzłych, wyrazistych wypowiedzi. R. Bultmann ( —> Formgeschichte) wyróżnił a. jako odrębny bibl. gatunek lit. NT: krótkie i zwięzłe opowiadanie, którego...