ELŻANOWSKI TOMASZ SJ

ur. prawdopodobnie 1590 w Chełmnie, zm. 10 IX 1656 w Prusach Król., działacz unijny.

Do zakonu wstąpił 1606 i 1609-12 studiował filozofię w Pułtusku, a 1612-16 teologię w Rzymie; 1618 przeniósł się z prowincji litew. do pol. i wykładał teologię mor. w Lublinie i Toruniu (1618-19), a potem teologię...

ELSNER JÓZEF

ur. 1 VI 1769 w Grodkowie (k. Nysy), zm. 18 IV 1854 w Warszawie, kompozytor, pedagog.

Muzykę uprawiał od lat dziecięcych i śpiewał w chórach kośc. Grodkowa i Wrocławia; po studiach teol. i medycznych we Wrocławiu, 1791-92 był pierwszym skrzypkiem opery w Brnie, 1792-99 dyrektorem orkiestry teatru we...

ELSKAMP MAX

ur. 5 V 1862 w Antwerpii, zm. 10 XII 1931 tamże, poeta.

Początkowo tworzył pod wpływem symbolizmu, przede wszystkim E. -* Verhaerena i P. -*• Verlaine'a; z czasem stał się piewcą folkloru flamandzkiego w formach ludowo-naiwnej wypowiedzi, nie rezygnując jednak z pewnych elementów symbolizmu; taki charakter...

ELO, Elotana

(Montealegre del Castillo k. Albacete w pd.-wsch. Hiszpanii), bpstwo w metropolii Toledo; znany 1 bp z 610; ok. 633 zostało połączone z bpstwem Ilici; obecnie bpstwo tytularne.

„ELPIS"

Prawosławne czasopismo teologiczne, zał. 1926 w Warszawie przez metropolitę -»> Dionizego, mające na celu publikację prac profesorów Studium Teologii Prawosławnej UW ; ukazywało się do 1939 (z przerwą 1929-30), początkowo jako rocznik, a od 1932 półrocznik.

Wydawane przez Synod Kościoła Prawosł. w...

ELOHTM

W ST określenie jedynego Boga lub bóstw pogańskich; forma liczby mnogiej nie została dotąd wyjaśniona jednoznacznie — być może chodzi o wyrażenie pełni i doskonałości.

Niejasny jest związek E. z pokrewnym imieniem -> El, jakkolwiek oba określenia używane są dość często zamiennie (np. synowie...

EL SALTO

Pralatura samodzielna w Meksyku, sufr. Du-rango; eryg. 9 XI 1966 z części terytorium archidiec. Durango i diec. Mazatlán; zajmuje 35 000 km2 i liczy 120 000 mieszk., w tym 114 000 katolików, 12 parafii, 4 księży diec. i 6 zak., 8 zakonników, 17 sióstr.

AAS 61(1969) 14-15; AnPont...

ELOHISTYCZNA TRADYCJA (E)

Jedna z 4 wyodrębnionych przez J. Wellhausena głównych tradycji -+ Pięcioksię-gu (-> biblijne tradycje), określająca Boga mianem -*• Elohim (podobnie jak młodsza od niej -+ kapłańska tradycja, czyli P); zaczyna się w Rdz 15 i przewija przez dalsze rozdziały Pięcio-księgu, a wg niektórych uczonych nawet...

ELKEZAICI

Heterodoksyjny odłam -» judeochrześcijań-stwa istniejący w II-III w. w Syrii w górnym biegu Eufratu.

Powstanie sekty wiąże się z działalnością Elkezaja, który wg Epifaniusza (Pan. XIX 1,5) był judaistą i myślał kategoriami żyd., a wg relacji Hipolita Rzym. (Elench. IX 16) otrzymał specjalne...