-
Ocena brak
DEODAT, Dié Św. bp.
zm. 679 w Jointures (obecnie Saint-Dié, Lotaryngia).
Jako bp Nevers uczestniczył 657 w synodzie w Sens; po rezygnacji z bpstwa prowadził życie eremickie w Wogezach, skąd przeniósł się do Alzacji; przy poparciu króla Childeryka II wybudował kilka kościołów i kaplic oraz klasztory w Ebersmünster (niem...
-
Ocena brak
DEO GRATIAS
Najkrótsza łac. formuła modlitwy dziękczynnej, będąca także aklamacją w liturgii Kościoła zach. (-> aklamacje liturgiczne), wyrażająca dziękczynienie; w Afryce Pn.-Zach. stosowana była w okresie wczesnochrześc. jako formuła pozdrowienia chrześcijańskiego.
Posługiwał się nią Paweł Apostoł...
-
Ocena brak
DEONTOLOGIA
(gr. deon powinność, logos słowo), Nauka o obowiązkach w ogóle, określona po raz pierwszy przez E. Littrégo (1801-81), który nie sprecyzował jej pozyt. aplikacji. Termin ten z czasem zawężono i zastosowano do prawa zawodowego, określając nim powinności wynikające ze statutu lub przyjętego zwyczaju; w...
-
Ocena brak
DEONTOLOGLZM
(gr. deon powinność, logos słowo), Kierunek w etyce, wg którego nakaz miarodajnego -» autorytetu konstytuuje mor. powinność działania człowieka i zobowiązuje go do jej realizowania (akt ludzki IV); jest zawsze reakcją na eudajmonizm, zabezpieczając bezwarunkowy charakter powinności mor. i...
-
Ocena brak
DENZINGER HEINRICH JOSEPH
ur. 10 X 1819 w Liège, zm. 19 VI 1883 w Würzburgu, Teolog.
Po studiach teol. w Würzburgu i na Gregorianum przyjął 1844 w Rzymie święcenia kapł. i 1845 uzyskał doktorat; 1848 został prof, egzegezy NT, a 1854 dogmatyki w Würzburgu; od 1865 był konsultorem Kongr. Rozkrzewiania Wiary (dla spraw wsch.).
W...
-
Ocena brak
DENK, Denek HANS
ur. ok. 1495 w Heybach (Bawaria), zm. XI 1527 w Bazylei, Teolog anabaptystyczny.
Od 1517 studiował na uniw. w Ingolstadt, gdzie uzyskał stopień bakałarza, a nast. w Bazylei (słuchał wykładów m.in. J. Oekolampada), gdzie poznał języki klasyczne; pozostawał również pod wpływem mistycyzmu niem. (głównie...
-
Ocena brak
DENOMINACJA
(łac. denomino nazywam, określam, wyznaję), Autonomiczna wspólnota religijna, o ustabilizowanej strukturze instytucjonalnej, dopuszczająca dowolną interpretację doktryny wynikającej z chrzęść. objawienia; stanowi ogniwo pośrednie między sektą a Kościołem. Termin d. wprowadził 1929 do socjologii...
-
Ocena brak
DENIS MAURICE
ur. 25 XI 1870 w Granville (Normandia), zm. 13 XI 1943 w Saint Germainen Laye (k. Paryża), Malarz, teoretyk sztuki sakralnej.
Po studiach pod kierunkiem J. Lefebvre'a w Académie Julian, a nast. w Ecole des Beaux Arts w Paryżu, został 1888 członkiem grupy Nabis; od 1889 brał udział w wystawach, m.in. grupy...
-
Ocena brak
DENOTACJA
(łac. denoto oznaczam), To, na co wyrażenie wskazuje na mocy swego znaczenia.
Zależnie od typu wyrażenia i koncepcji jego funkcji semantycznej istnieją d. dla nazw jednostkowych — konkretne przedmioty, dla predykatów — klasy przedmiotów, o których predykat ten prawdziwie się orzeka, dla zdań — ich wartość...
-
Ocena brak
DENIS MICHAEL SJ
ur. 27 IX 1729 w Schärding (k. Pasawy), zm. 29 IX 1800 w Wiedniu, Wydawca źródeł, poeta.
Poukończeniu jez. gimnazjum w Pasawie, wstąpił 1747 do zakonu w Wiedniu i po studiach filoz.-teol. przyjął 1757 święcenia kapł.; 1760-84 był prof, literatury i wykładowcą bibliografii w Theresianische...