-
Ocena brak
EON
EON (gr. <.aión> = czas trwania życia; wiek, epoka; wieczność; byt wieczny, boski) łc. aevum; ang. aeon; fr. eon; nm. Aon
Grecki termin religijno-filozoficzny, oznaczający np. u Homera czas życia.
U Heraklita z Efezu: zasada życia i czas trwania świata.
U Platona: byt wieczny —...
-
Ocena brak
EPAGOGE
EPAGOGE (gr. = indukcja; także: podstępny chwyt, pułapka myślowa) nłc. inductio U Arystotelesa:
niezawodne wnioskowanie indukcyjne;
poznanie intuicyjne, dojrzenie w konkrecie czegoś ogólnego, odkrywanie „pierwszych zasad";
proces dochodzenia do „pierwszych zasad" poprzez —>...
-
Ocena brak
EPICHEREMAT
EPICHEREMAT (gr. = wnioskowanie dialektyczne) ang. epicheirema; fr. epichereme; nm. Epichereim, Epichirem, Epicheren
U Arystotelesa: sylogizm dialektyczny — dotyczący tego, co prawdopodobne, co zazwyczaj przyjmowane za prawdę; przeciwstawia się on sylogizmowi apodyktycznemu (—> filozofematowi...
-
Ocena brak
EPIFENOMEN
EPIFENOMEN (gr. epi = na + phainómenon = rzęch widoczna; epiphaino = zjawiam się, pokazuję się komuś, zwłaszcza we śnie) ang. epiphenomenon; fr. epiphenomene; nm. Epiphanomen, Begeleiterscheinung
Termin utworzony przez Th. H. Huxleya.
Towarzyszące jakiemuś procesowi podstawowemu zjawisko uboczne...
-
Ocena brak
EOBIOGENEZA
EOBIOGENEZA <gr. eós = świt, brzask + bios = życie + genesis = pochodzenie) ang. eobiogenesis; fr. eobiogenese; nm. Eobiogenese filoz. przyr. Termin wprowadzony przez N. W. Piriego (1937) na określenie pochodzenia życia z materii nieożywionej, równoważny z terminami -> „abiogeneza" i—>...
-
Ocena brak
EOBIONT
EOBIONT (gr. eós = świt, brzask -i- hios = życie) ang. eobiont; fr. eobiote; nm. Eobiont filoz. przyr. Termin N. W. Piriego (1937) na określenie hipotetycznego żywego organizmu z pogranicza materii ożywionej i nieożywionej, który miałby powstać w wyniku syntezy tych dwóch rodzajów materii. Niejakim...
-
Ocena brak
ENTELECHIA
ENTELECHIA (nłc. <entelechia> / <endelechia> = zasada (każdego) bytu, z gr. <entelecheia> = doskonałość, pełnia bytu, od entelós = całkowicie, zupełnie + echein = mieć, posiadać) ang. entelechy; fr. entelechie; nm. Entelechie
1. metaf. W tradycji arystotelesowsko-tomistycznej: akt lub forma jako...
-
Ocena brak
ENTROPIA
ENTROPIA (gr. entropia = wstyd; zwrot do wewnątrz) ang. entropy; fr. entropie; nm. Entropie
Termin wprowadzony do słownictwa naukowego przez przez R. E. Clausiusa (1865).
Nazwa funkcji matematycznej wyrażającej miarę nieuporządkowania lub nieokreśloności danego układu; pojęcie występujące w...
-
Ocena brak
ENTYMEMAT
ENTYMEMAT <gr. <enthymema> = myśl, argument, rozumowanie) nłc. enthytnema; ang. enthymeme; fr. enthymeme; nm. Enthymem
—> Sylogizm retoryczny, czyli skrócony, oparty na prawdopodobieństwie.
log. —> Wnioskowanie sylogistyczne z opuszczoną przesłanką, której należy się domyślić. Opuszczoną...
-
Ocena brak
ENWIRONMENTALIZM
ENWIRONMENTALIZM <ang. emironment = otoczenie, środowisko) ang. environmentalism; nm. Environmentalismus
1. Ogólna nazwa poglądów przypisujących środowisku, zwłaszcza geograficznemu, zasadniczy wpływ na kształtowanie się osobowości.
Przedstawicielem skrajnego enwironmentalizmu jest J. Ortega y Gasset...