-
Ocena brak
FILOZOFIA SZTUKI
FILOZOFIA SZTUKI fr. philosophie de l'art; nm. Kunstphilosophie
Według B. Crocego: syn.—> estetyka.
Według M. Dessoira: rozważania filozoficzne nad sztuką jako formą wytwórczości.
Współcześnie daje się zauważyć dążenie do oddzielenia klasycznej problematyki estetycznej od...
-
Ocena brak
FILOZOFIA TEORETYCZNA
FILOZOFIA TEORETYCZNA (tłum. gr. <philosophia theoretike>, od thedomai = oglądam) nłc. philosophia theoretica; ang. theoretical philosophy; jfr. philosophie theoretique; nm. theoretische Philosophie
Dział filozofii przyporządkowany wyróżnionej przez Arystotelesa „teoretycznej" dziedzinie ludzkiej...
-
Ocena brak
FILOZOFIA PRZYRODY NIEOŻYWIONEJ
FILOZOFIA PRZYRODY NIEOŻYWIONEJ nm. Philosophie der unbelebten Natur
Dział —> filozofii przyrody (3) obejmujący studium bytów materialnych. Przedmiotem badań, dającym się określić za pomocą —> abstrakcji (IBa) fizycznej, są takie ich właściwości, jak istnienie w przestrzeni i czasie...
-
Ocena brak
FILOZOFIA PRZYRODY
FILOZOFIA PRZYRODY gr. physis (Arystoteles) (1); łc. philosophia naturalis (Seneka) (1); ang. natural philosophy (Th. Reid), philosophy of naturę; ix. philosophie de la nature; nm. Kosmologie (Ch, Wolff) (2), Naturphilosophie (2), Philosophie der Natur
Dawniej: ogół nauk przyrodniczych, a w szczególności...
-
Ocena brak
FILOZOFIA POPULARNA
FILOZOFIA POPULARNA fr. philosophie populaire; nm. Popularphilosophie
Nazwa nadawana swoistej odmianie eklektyzmu filozoficznego, jaki zaznaczył się w Niemczech w 2. poł. XVIII w., a wyrażał się w tendencji do wiązania filozofii z literaturą, w wysuwaniu łatwo dostępnych dla szerokiego ogółu haseł...
-
Ocena brak
FILOZOFIA POZYTYWNA
FILOZOFIA POZYTYWNA (tłum. fr. <philosophie positive>)
Nazwa, jaką A. Comte nadał swemu własnemu systemowi (1830), zbudowanemu przy założeniu, że umysł ludzki nie jest zdolny do poznania istoty rzeczy ani też przyczyn ostatecznych. Wobec tego należy — według Comte'a — poprzestać na badaniu faktów i...
-
Ocena brak
FILOZOFIA PRAKTYCZNA
FILOZOFIA PRAKTYCZNA (tłum. gr. <philosophia praktikó, od prdtto = działam) nłc. philosophia practica; ang. practical philosophy; fr. philosophie pratique; nm. praktische Philosophie
Dział filozofii przyporządkowany wyróżnionej przez Arystotelesa „praktycznej" dziedzinie ludzkiej aktywności — praksis...
-
Ocena brak
FILOZOFIA PRAWA
FILOZOFIA PRAWA ang. philosophy of right, legał philosophy; fr. philosophie du droit; nm. Rechtsphilosophie
Dociekania, których przedmiotem są istota, rodzaje, sposób istnienia i ostateczne przyczyny prawa. Filozofia prawa zajmuje się też takimi bardziej szczegółowymi zagadnieniami, jak geneza norm...
-
Ocena brak
FILOZOFIA OTWARTA
FILOZOFIA OTWARTA (tłum. fr. <philosophie ouverte>)
Doktryna, według której żadne twierdzenie filozoficzne, jako z natury aporetyczne, nie może mieć charakteru ostatecznego, gdyż podlega zasadzie powszechnej konieczności korektur (F. Gonseth, G. Bachelard). syn.-^ Idoneizm.
-
Ocena brak
FILOZOFIA PROCESU
FILOZOFIA PROCESU ang. process philosophy
Nazwa nadawana systemowi metafizycznemu A. N. Whiteheada (od tytułu głównego jego dzieła Process and Reality), który wbrew neopozytywizmowi traktował filozofię jako naukę podstawową, nie podlegającą ograniczeniom tematycznym, poszukującą holistycznych...