-
Ocena brak
„PRZEDWIOŚNIE” S. ŻEROMSKIEGO - REWOLUCJA
Jest gwałtownym przewrotem społeczno-politycznym, mającym na celu obalenie panującego ustroju i wprowadzenia nowego ładu sprawiedliwości społecznej. Założenia rewolucji są więc słuszne, nawiązują do haseł Wielkiej Rewolucji Francuskiej: wolność, równość, braterstwo. Jednak wszelkie nagłe zmiany...
-
Ocena brak
„PRZEDWIOŚNIE” S. ŻEROMSKIEGO
Przedwiośnie polskiej państwowości Wiosna to odzyskanie wolności, rozkwit na nowo państwa polskiego po 123 latach niewoli. Utwór stanowi sumę obserwacji politycznych i społecznych, państwowości, która narodziła się na nowo. Konfrontacja mitu szklanych domów z rzeczywistością. Śledząc losy Cezarego...
-
Ocena brak
AWANGARDA KRAKOWSKA - WŁADYSŁAW BRONIEWSKI
− tworzył poezję proletariacką
− poezja ma powiedzieć to, czego nie mogą powiedzieć inni
− popierać proletariat
− ma być ostra, zagrzewać
− poezja jako forma walki o nowy ład społeczny
− ma wyrażać problemy robotników
− poeta romantyczny
− poezja ma agitować, podrywać do czynów
− ...
-
Ocena brak
AWANGARDA KRAKOWSKA - JULIAN PRZYBOŚ
„Lipiec"”
„Na świadectwach wzbici w radość, odlecieli uczniowie
Drży powietrze po ich śmigłym zniku”
„Z Tatr”
− tragedia zmarłej taterniczki obok krajobrazu Tatrzańskiego
„Notre - Dame”
− poczucie przytłoczenia wobec wspaniałości filarów katedry
− podmiot liryczny jest przerażony...
-
Ocena brak
AWANGARDA KRAKOWSKA
− avant-garde - straż przednia
− Tadeusz Pejper, Julian Przyboś
− czasopismo „Zwrotnica”
− 3xM (miasto, masa, maszyna)
− metafora teraźniejszości
− język rozwija się wraz z technologią
− poezja powinna współbrzmieć z rzeczywistością, prezentacja rzeczywistości
− fascynacja cywilizacją...
-
Ocena brak
LEOPOLD STAFF - POETA KLASYCZNY
„Ars poetica”
− wiersz zawiera skrót programu poetyckiego
− poezja ma utrwalać przelotne, chwilowe uczucia, myśli, doznania i zdarzenia
− ma być łatwa w odbiorze, komunikatywna
− echo z dna serca - uczucia najbardziej intymne, doznania, emocje ulotne, nieuchwytne
− treścią ma być to co przemija
− ...
-
Ocena brak
POEZJA POLSKA XX LECIA MIĘDZYWOJENNEGO - I. GAŁCZYŃSKI
− cechą charakterystyczną jego poezji jest łączenie liryzmu, osobistej refleksji i baśniowości z humorem, groteską i satyrą
− siebie, poeta przedstawia jako artystę-cygana, ale jednocześnie człowieka zwykłego, przeciętnego
− motywy banalne, pospolite wzbogacał fantastyką i liryzmem
− ...
-
Ocena brak
POEZJA POLSKA XX LECIA MIĘDZYWOJENNEGO - BOLESŁAW LEŚMIAN
− debiut „Sad rozstajny” w 1912r.
− rozpuszczenie wyobraźni
− fantastyka
− granica dwóch światów
− wymyślony świat jest ciekawszy niż normalny
− opisuje to co krótkie, chwilowe, niedostępne człowiekowi w świecie zmieniającej się rzeczywistości
− posługuje się symbolem
− w wierszach...
-
Ocena brak
POEZJA POLSKA XX LECIA MIĘDZYWOJENNEGO - JULIAN TUWIM
− debiut „Czyhanie na Boga” w 1918r., „Sokrates tańczący” w 1919r.
− poeta codzienności
„Poezja”
„Do Krytyków”
„Życie”
Podmiot liryczny raduje się, bo żyje. Świat jest piękny. Cieszy go taki jaki jest.
„Do prostego człowieka”
Obrona prostego człowieka przed szlachtą. Polega ona na...
-
Ocena brak
POEZJA POLSKA XX LECIA MIĘDZYWOJENNEGO - SKAMADRYCI
− Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechoń, Jarosław Iwaszkiewicz
− satelici: Kazimiera Iłłakowiczówna, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Jerzy Libert
− początki związane z Uniwersytetem Warszawskim i pismem „Pro Arte et Studio”
− tworzyli kabaret „Pod Pikadorem” (1918-19)
− ...