Poezja kabaretowa - Nie tylko radość

Zarówno krytyka Dwudziestolecia, jak i późniejsze opracowania utrwaliły obraz pierw-szych lat niepodległości jako czas beztroskiej zabawy, młodzieńczej ekstazy, przy czym wła-śnie twórczość skamandrytów miała być potwierdzeniem tej wizji. Wszak to w kręgu skamandryckim wykrzykiwano dziecinne...

Poezja kabaretowa - Przeciw kabaretowi

Nie każdy program artystyczny tolerował związki z tą firmą. Jeżeli dla kogoś poezja byładziedziną skupionej powagi, która powinna uświęcać ludzkie myśli i czyny, ten określeniem„kabaretowy” posługiwał się jak przyganą lub obelgą (w takiej właśnie pamfletowej intencjipisano na obczyźnie w...

Poezja kabaretowa - Nakaz buntu

W kabaretowej ocenie rzeczywistości faworyzowano postawy buntownicze, niepogodzonez tym, co uznawane oficjalnie, uświęcone tradycją lub modne. K a b a r e t o w o ś ć  b y ł a  no n k o n f o r m i z m e m.

W imię nonkonformizmu wolno było zdradzić ideologię, jeżeli ideologia zdradzała człowieka...

Poezja kabaretowa - Między etyką a ideologią

W poezji kabaretowej splatały się wątki etyczne i ideologiczne. Etyka była uniwersalna,wyrażająca odwieczne zmagania Zła i Dobra w świecie ludzkim. Ideologia to zjawisko histo-ryczne: służy interesom jednej zbiorowości w walce z interesami zbiorowości innych.Kabaret europejski ma rodowód lewicowy...

Kabaretowy obraz świata

Kabaret był trybuną demokracji. Nie uznawał raz na zawsze ustalonej hierarchii osób izjawisk. Spełniało się w nim marzenie poezji początku XX wieku, która chciała przynieśćrównouprawnienie – wszystkim tematom, dziedzinom życia, sposobom przeżywania świata.Metafizyce i codzienności.

Pięknu i ohydzie...

Podmiot liryczny w roli konferansjera

W przedstawieniu kabaretowym nie ma fabuły, jeżeli mimo to „składanka numerów” po-zostaje całością, dzieje się to za sprawą konferansjera. To on, gospodarz spektaklu, wodzirej,zapowiada kolejne występy, charakteryzuje wykonawców, sypie dowcipami... To pośrednikmiędzy sceną a widownią, nie będący ani...

Kabaret przeniesiony do wiersza

O pełnym urzeczywistnieniu norm poetyki kabaretowej można mówić wtedy, gdy „składanka” staje się zasadą kompozycyjną pojedynczego utworu. Im dłuższy wiersz, tym łatwiej„upodobnić” go do kabaretu, bo tym więcej można w nim zmieścić kontrastowych stylów iemocji.Prawdziwym mistrzem „składanki” okazał...

„Składanka” w poezji

Jak przenieść do poezji zasadę kabaretowej „składanki”? Najłatwiej daje się to zrealizowaćw dużej grupie tekstów jednego autora, w tomiku poetyckim lub w kolejnych jego książkach– czytanych jako całość. Poszczególne wiersze stają się jak gdyby „numerami” przedsięwzię-cia kabaretowego. Dorobek...

Składanka

Spektakl kabaretowy mógł się podobać, jeżeli potrafił błysnąć różnorodnością krótkich,zamkniętych całostek scenicznych (tzw. numerów), takich jak monolog wierszem lub prozą,skecz, piosenka, pantomima, taniec. „Składankowy” charakter spektaklu to także wielośćkonwencji scenicznych – demonstrowanych...