OSTRÓG

Hist. niewielka (zwykle czworokątna, z narożnymi basztami i dwurzędowym ostrdkołem) warownia, umocnienie z wałem ziemnym i rowem, częste w Słowiańszczyźnie, a w Polsce od wczesnego średniowiecza do XVIII w.; dawn. więzienie w Rosji carskiej; dawn. palisada.

W Ostrogu na rogu trąbili trębacze: tra, ra...

OSTATNI

Na ostatnią przyszło dawne przysł. o krytycznej, niebezpiecznej sytuacji. Na ostatnich nogach (być) ledwo się trzymać na nogach, być strudzonym, wyczerpanym.

Ostatni poemat (1847) Zygmunta Krasińskiego, przedśmiertna wieszcza wizja rewolucji społ., którą ogląda bezimienny, zapomniany przez wybawców...

OSTEW

Ostrew, rogal, w okolicach (pod)górskich wysoka, Wbita pionowo w ziemię żerdź, tyczka, z umocowanymi na niej a. przetykanymi przez nią poprzecznie i naprzemianlegle żerdkami, na których układa się, a potem suszy siano łąkowe a. koniczynowe, niekiedy też zboże.

OSTRAKON

Gr., 'skorupka', skorupka gliniana, kawałek stłuczonego naczynia glinianego, który w staroż. służył do drobnych notatek, kwitów podatkowych, rachunków, a także przy głosowaniu zwanym ostracyzmem; zob. Sąd (skorupkowy).

OSTROKÓŁ

Częstokół, palisada, ogrodzenie z grubych, zaostrzonych u góry pali drewnianych; w staroż. i śrdw. część obwarowania grodów, zamków, często z wyciętymi strzelnicami.

OSJAN

Szkoc. Ossian, legendarny wojownik i bard celtycki, syn Finna (zob.), zwany też Oisinem, który miał żyć pod koniec XIII w. Jemu to przypisał James Macpherson, 1736-96, zdolny literat szkocki, autorstwo ogłoszonych przez siebie w latach 1760-63 poematów, które stały się sztandarowymi utworami preromantyzmU...

OSKAR

Imię anglosaskie, spopularyzowane w końcu XVIII w. jako imię syna Osjana (zob.) w wielu poematach Macphersona.

Oscar nazwa pozłacanych statuetek przyznawanych od 1929 przez Akademię Nauk i Sztuk Filmowych w Los Angeles (Hollywood) dorocznie reżyserom, aktorom, scenarzystom itd. za najwyższe osiągnięcia w...

OSMAN II

1604-22, Sułtan tur. od 1618, wojnę z Polską rozpoczął zwycięską bitwą pod Cecorą, a po daremnym oblężeniu Chocimia zawarł pokój. Zrzucony z tronu przez zbuntowanych janczarów, po czym zamordowany przez wielkiego wezyra Dawuda Paszę.

Osman poemat epicki w 20 pieśniach poety chorwackiego Ivana...

OSMANOWIE

Osmańczycy, tur. osmanły, dawna nazwa Turków; od imienia sułtana Osmana (Otmana) I, 1259-1326, założyciela dynastii osmańskiej; por. Otomana (Otomański); Seldżucy. Osmański dotyczący Osmanów, turecki.