MIR (2)

Miasto w Białoruskiej SSR, w obwodzie grodzieńskim. Zamek gotycki, jeden z najznakomitszych zabytków budownictwa obronnego w kraju, zbud. na pocz. XVI w. przez marszałka litewskiego, Jerzego Illinicza, w 1569-1812 własność Radziwiłłów; przebudowany w XVI i XVIII w., od 1812 w ruinie; restaurowany na pocz...

MINSTREL (1)

Ang. ze st.-fr. menestrel 'minstrel; urzędnik; sługa' z późn.-łac. ministerialis 'usługujący; urzędnik dworu cesarskiego'; jedna z nazw śrdw. wędrownych muzyków, grających głównie na wioli (yiele, śrdw. skrzypce) i harfie, spełniających też funkcje wesołków (śrdw.-łac. joculator), akrobatów...

MING

Rodzima dynastia chińska panująca w 1368-1644, wywodziła się od Czu Jiian-czanga, dawnego mnicha buddyjskiego, który dokończył dzieła wypędzenia Mongołów z Chin w 1371.1 Następni cesarze dynastii rozszerzyli i skonsolidowali państwo, rozwijając rzemiosło, rolnictwo, handel, starając się zatrzeć...

MINIEI - CZETJI

Ruskie żywoty świętych i in. utwory lit. kościelnej zapoczątkowane w IX w. w Bizancjum i rozpowszechnione wśród Słowian południowych i wschodnich; 12-tomowy zbiór, podzielony na części odpowiadające dniom miesiąca, sporządził metropolita Wszechrusi Makary w poł. XVI w. na czele zespołu pisarzy...

MINNA VON BARNHELM

Bohaterka tytułowa pierwszej niemieckiej komedii narodowej Minna von Barnhelm, czyli Żołnierskie szczęście, nm. Das Soldatengliick (Hamburg 1767, wyst. pol. Warszawa 1778), G. E. Lessinga. Urocza, bogata dziedziczka saska, pełna radości życia, optymizmu i iście kobiecego uporu, która dla osiągnięcia...

MINA (3)

Dawn. kopalnia minerałów; przest. podkop podziemny przeznaczony do umieszczenia w nim materiału wybuchowego; ładunek materiału wybuchowego w specjalnej obudowie, z urządzeniem zapalającym (miny lądowe i morskie); z fr. miner 'podminować, podkopać' od mine 'kopalnia kruszcu'.

W minach kruszec kując...

MINNESINGERZY

Minnesangerzy, nm. wędrowni śpiewacy i poeci, którzy w swoim kraju zaszczepiali dworską poezję trubadurów fr. w XII-XIV w. Minnesang sławiła miłość (Minne w jęz. g.-nm., co pierw, znaczyło 'wspomnienie'), będącą wyrazem uwielbienia i hołdu dla damy serca; były jednak także pieśni o tematyce relig...

MINARET

Wysoka wieża przy meczetach i medresach, z której muezzin, dziś już często przez megafon z nagrania magnetofonowego, zwołuje 5 razy dziennie muzułmanów na modlitwę wezwaniem zwanym ezan; z tur. minare od arab. manara 'latarnia; lampa'.

MINCARSTWO

Dawn. mennictwo, bicie monet i medali przez mincarzy (mincerzy), pracowników a. zarządców (mincmistrzów) mennicy, produkujących pieniądze metalowe na prostych przyrządach do XVIII w.; z nm. Miinzer 'mincarz' od Miinze 'moneta'.