-
Ocena brak
OSTRÓW
Przest. wyspa; kępa, wySpa rzeczna, porosła roślinnością.
Ostrów Lednicki wyspa na Jeziorze Lednickim w woj. poznańskim, gdzie w VII w. powstała osada prapolska; X-XII w. kolisty gródek, naprzód drewniany, od pocz. XI w. kamienny, z zamkiem książęcym i kościołem; zamek zniszczony w 1038 przez ks...
-
Ocena brak
OSTRÓG
Hist. niewielka (zwykle czworokątna, z narożnymi basztami i dwurzędowym ostrdkołem) warownia, umocnienie z wałem ziemnym i rowem, częste w Słowiańszczyźnie, a w Polsce od wczesnego średniowiecza do XVIII w.; dawn. więzienie w Rosji carskiej; dawn. palisada.
W Ostrogu na rogu trąbili trębacze: tra, ra...
-
Ocena brak
OSTATKI
Ostatnie dni karnawału; zob. Mięsopust); Zapusty. Jak ostatki, to ostatki, popijmy se, stare babki przysł.
-
Ocena brak
OSTATNI
Na ostatnią przyszło dawne przysł. o krytycznej, niebezpiecznej sytuacji. Na ostatnich nogach (być) ledwo się trzymać na nogach, być strudzonym, wyczerpanym.
Ostatni poemat (1847) Zygmunta Krasińskiego, przedśmiertna wieszcza wizja rewolucji społ., którą ogląda bezimienny, zapomniany przez wybawców...
-
Ocena brak
OSTEW
Ostrew, rogal, w okolicach (pod)górskich wysoka, Wbita pionowo w ziemię żerdź, tyczka, z umocowanymi na niej a. przetykanymi przez nią poprzecznie i naprzemianlegle żerdkami, na których układa się, a potem suszy siano łąkowe a. koniczynowe, niekiedy też zboże.
-
Ocena brak
OSTRAKON
Gr., 'skorupka', skorupka gliniana, kawałek stłuczonego naczynia glinianego, który w staroż. służył do drobnych notatek, kwitów podatkowych, rachunków, a także przy głosowaniu zwanym ostracyzmem; zob. Sąd (skorupkowy).
-
Ocena brak
OSTROKÓŁ
Częstokół, palisada, ogrodzenie z grubych, zaostrzonych u góry pali drewnianych; w staroż. i śrdw. część obwarowania grodów, zamków, często z wyciętymi strzelnicami.
-
Ocena brak
OSTROŁĘKA
Miasto nad Narwią blisko ujścia Omulwi, na Równinie Kurpiowskiej, stolica województwa; prawa miejskie w 1373, przejściowy upadek po pożarze w 1563.
Pod miastem rozegrała się 26 V 1831 decydująca bitwa powstania listopadowego między wojskami polskimi pod wodzą Jana Skrzyneckiego a armią ros. dowodzoną...
-
Ocena brak
OSTAP BENDER
Gł. bohater satyrycznych powieści pisarzy ros. Ilii Ilfa, 1897-1937, i Eugeniusza Piętrowa, 1903-42, 12 krzeseł (1928) i Złote cielę (1931); przen. wielki kombinator, arcysprytny szalbierz.
-
Ocena brak
OSMAN II
1604-22, Sułtan tur. od 1618, wojnę z Polską rozpoczął zwycięską bitwą pod Cecorą, a po daremnym oblężeniu Chocimia zawarł pokój. Zrzucony z tronu przez zbuntowanych janczarów, po czym zamordowany przez wielkiego wezyra Dawuda Paszę.
Osman poemat epicki w 20 pieśniach poety chorwackiego Ivana...