Ocena brak
Źródła tworzenia prawa rzymskiego
Źródła poznania prawa (fontes iuris cognescendi) – bezpośrednie i pośrednie:
-
źródła jurydyczne (teksty: Instytucje Gaiusa, kodyfikacja edyktu pretorskiego, kodyfikacje justyniańskie i inne)
-
źródła literackie (Cicero, Liwiusz, Tacyt, Swetoniusz, Kwintylian, Wergiliusz, Horacy)
-
źródła epigraficzne – inskrypcje na materiale trwałym (kamień, metal)
-
źródła papirologiczne (papirusy)
-
wykopaliska archeologiczne
Źródła tworzenia prawa rzymskiego (fontes iuris oriundi) – organy i wydawane przez nie akty prawne:
-
ustawy (leges rogatae) – zgromadzeń ludowych
-
uchwały senatu senatus consulta (z czasem uzyskały moc ustawy)
-
konstytucje cesarskie za pryncypatu (constitutiones) – dekrety, edykty, reskrypty, mandaty.
-
edykty magistratur (pretora, edylów, namiestników prowincji)
-
opinie uczonych (responda na zapytania prawne)- jurysprudencja.
-
ustawy (leges) cesarskie (dominat) i ich zbiory – kodeksy
-
kodyfikacja justyniańska i Novellae leges