Wygląd: długość około 1 cm, intensywnie me-1 taiicznie ubarwiona, trudna do oznaczenia.  

Środowisko: strome gliniaste zbocza, żwirownie, zbutwiałe słupy, gliniane budynki.

Występowanie: ciepłe rejony Europy.

Liczebność: miejscami liczna.

Rozród: tak jak wszystkie złotolitki pasożytuje w gniazdach innych, zwykle uzbrojonych w żądło, żądłówek. W razie niebezpieczeństwa zwija się w kulkę i udaje martwą. Chroni w ten sposób delikatną brzuszną stronę ciała, podczas gdy w twardą, grzbietową stronę nie sposób wbić żądła. Jedyne, co może zrobićl niepokojona przez złotolitkę żądłówka, to wynieść ją z gniazda.

Larwy złotolitek żywią się larwami żądłówek, często również zmagazynowanymi dla nich zapasami pokarmu. Wyrośnięte larwy zimują i przepoczwarczają się wiosną. Niektóre gatunki złotolitkowatych mają kilka pokoleń w roku.

Pokarm: dorosłe złotolitki chętnie zlizują wydalaną przez mszyce słodką spadź.