Zasada jedności w sensie merytorycznym ma charakter normatywny, skodyfikowany, lecz od tej zasady są prawem przewidziane wyjątki. Zasada wyraża konieczność, aby wszystkie dochody i przychody budżetu tworzyły jeden ogólny zasób środków finansowych służących pokryciu wszystkich wydatków i rozchodów budżetu, lecz bez wiązania ich z konkretnym źródłem dochodów i przychodów.

Sens tej zasady można przedstawić w sposób następujący a mianowicie jako zależność wiązania danego dochodu budżetu z konkretnymi wydatkami. Ustawa o finansach publicznych stanowi, iż środki publiczne pochodzące z poszczególnych tytułów nie mogą być przeznaczone na finansowanie imiennie określonych wydatków.

Od zasady tej ustawodawca przewiduje wyjątki, jednym z nich jest przeznaczenie wpłat gminy, w których wskaźnik G jest wyższy od wskaźnika P, wyłącznie na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej.