1.  Koncept  (wiersz musiał być zaskakujący i w miarę możliwości nowatorski; „Do trupa” Morsztyn)

2.  Wyliczenie (nagromadzenie kolejnych, podobnych, synonimicznych cech)

3.  Anafora (jest to powtórzenie zdania o podobnej konstrukcji zaczynające się od tego samego wyrazu; „Do Anny” Naborowski)

4.  Antyteza (zestawienie dwóch opozycyjnych znaczeniowo elementów wypowiedzi, najczęściej zdań)

5.  Hiperbolizacja (wyolbrzymienie, przesadne przedstawienie jakiegoś zjawiska; „Do trupa” Morsztyn)

6.  Gradacja (jest to stopniowanie, wzrastające napięcie → aż do pointy; „Niestatek” Morsztyn)

7.  Epitet (określenie)

8.  Porównania

9.  Przerzutnia (Zdanie nie mieści się w jednym wersie i jego część zostaje przerzucona do następnego; „Do trupa” Morsztyn „Ty masz związane ręce, ja, wolności  Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity”)

10.  Metaforyka

11.  Motyw wanitatywny (marnościowy, wykorzystywanie tych wszystkich pojęć, które kojarzą się z przemijaniem i niestałością życia → „Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt” → „Krótkość żywota” Naborowski)

12.  Kontrast (operowanie przenośniami; „Niestatek” Morsztyn)

13.  Oksymoron (zestawienie dwóch wyrazów sprzecznych znaczeniowo, „mróz gorejący, ogień lodowy”)

14.  Pytania retoryczne „Cuda miłości” Morsztyn

15.  Powtórzenia

16.  Pointa „Niestatek” Morsztyn

17.  Figura sumacji (zebranie w poincie elementów z wiersza; „Do Panny” Morsztyn)

18.  Paradoks  (sformułowanie zaskakujące swoją treścią na pozór bez sensu, „Do trupa” Morsztyn )

19.  Operowanie brzydotą  (ukazywanie bólu, cierpienia)

20. Inwersja (przestawienie wyrazów)