Ocena brak
TARENT - bitwa 1940 r.
Baza włoskiej marynarki wojennej, 11 listopada 1940 r. stała się obiektem ataku brytyjskich samolotów torpedowych startujących z pokładów lotniskowców. Uderzenie zaplanował głównodowodzący Floty Śródziemnomorskiej adm. Andrew *Cunningham, przewidując dokonanie nalotu w rocznicę bitwy pod Trafalgarem, tj. 21 października, jednakże z powodu pożaru na lotniskowcu *Ilhistrions przesunął termin na 31 października 1940 r., a wkrótce ze względu na niekorzystną pozycję księżyca w tej porze roku wybrał datę 11 listopada 1940 r. Zespół brytyjski dowodzony przez kontradm. A. L. Lystera w składzie: lotniskowiec Illustrious, 4 krążowniki i 4 niszczyciele wyszedł 6 listopada z portu w * Aleksandrii.
11 listopada o godz. 20.40 i 21.30 z lotniskowca oddalonego o 290 km od Tarentu wystartowało 21 samolotów, w tym 11 uzbrojonych w torpedy, a reszta w pławy świetlne i bomby (jeden zawrócił wkrótce po starcie). Pierwsza grupa przed północąoświetliła port pławami, a następnieatak bombowy podjęły 4 samoloty,które przedarły się przez ogień zaporowy okrętów stojących w bazie.Dwie grupy samolotów *Swordfish,atakując kolejno, zrzuciły 11 toiped,które trafiły największe okręty włoskie: pancerniki Littorio i Caio Du-ilio osiadły na dnie, pancernik Con-te di Cavour został zniszczony w takim stopniu, że nie nadawał się dosłużby, ponadto uszkodzono 2 krążowniki.
Brytyjczycy stracili 2 samoloty. Przebieg ataku na bazę włoską został przestudiowany przez japońskiego attache w Londynie kmdr. Minoru Gendę, który wyniki analizy wykorzystał do zaplanowania japońskiego ataku na *Pearl Harbor. Zniszczenie włoskich okrętów i bazy dało Brytyjczykom przejściową przewagę w siłach morskich na Morzu Śródziemnym.