Snowball był knurem bardziej energicznym i bystrym od Napoleona. W opinii zwierząt był też mniej stanowczy. Od początku wykazał się zdolnością przewidywania wypadków i odpowiednio przygotowywał się do ewentualnej obrony folwarku przed ludźmi, którzy próbowaliby go odbić. Przestudiował książkę o kampaniach Juliusza Cezara, co razem z wrodzonym talentem strategicznym poz­woliło mu pokierować działaniami zwierząt podczas ataku. Snowball wykazał się też wielką odwagą – to właśnie on staranował uzbro­jonego Jonesa i odniósł rany od kuł na grzbiecie. Odznaczony najwyższym wyróżnieniem, Snowball był mocnym kandydatem na przywódcę, zwłaszcza że wygłaszał doskonałe przemówienia, wiele pracował umysłowo, by poprawić w przyszłości warunki życia i pracy zwierząt (plany wiatraka). Przemocą wyparty z folwarku przez bezwzględnego rywala, Snowball nie miał już możliwości powrotu. Nie przygotował się do walki o władzę, być może wierzył, że zasady Animalizmu wystarczą, by obronić najważniejsze, zdobyte podczas Powstania, wartości. Po jego ucieczce z folwarku stopniowo zmieni­ano opinię o nim, by ostatecznie nazwać go zdrajcą, który podstępnie chce sprawić, by ludzie opanowali zwierzęce gospodarstwo.