Cierniki znane są przez niemal każde dziecko. Samiec w porze godowej ma czerwony brzuch. Niektóre gatunki cierników zamieszkują wody morskie albo słabo zasolone i są spokrewnione z pławikonikami i igliczniami. Pławikoniki, czyli koniki morskie, trzymają głowy pod kątem w sto­sunku do reszty ciała. Ich płetwy grzbietowe są przystosowane do pływania, a ogon jest narządem chwytnym, za pomocą którego zwierzę przytwier­dza się do plech glonów. Samice pławikoników składają jaja do torby lęgowej samców, zwanej marsupium. Aż do momentu wyklucia się potom­stwa samce opiekują się ikrą i pomagają młodym wydostać się z torby, ocierając się o skały lub sil­nie kurcząc mięśnie ciała.
Przedstawiciele rzędu okoniokształtnych wystę­pują na całym świecie. Najbardziej typowym gatun­kiem jest występujący powszechnie okoń. W rzę­dzie tym znajdują się także takie ryby jak sandacze, jazgarze i czopy. Wiele gatunków ryb okonio­kształtnych to drapieżniki. Tropikalny Strzelczyk pryskacz strzela kroplami wody w kierunku owa­dów, które trafione spadają do wody i wtedy są przez niego chwytane. Niektóre gatunki, na przy­kład tuńczyki i żaglice, potrafią bardzo szybko pły­wać i wyskakiwać nad wody. Tak jak makrele, tuń­czyki mają bardzo duże znaczenie gospodarcze. Ryby te wykształciły mechanizmy fizjologiczne w swoim krwiobiegu, dzięki którym mogą wystę­pować również w zimnych wodach północnych.
Wśród ryb koralowych jest bardzo wiele gatun­ków kolorowo ubarwionych. Przebywają one wśród czułków ukwiałów. Na czułkach ukwiałów znajdują się parzydełka, za pomocą których zwie­rzęta te paraliżują swoje ofiary. Jednakże ryby kora­lowe są bezpieczne, gdyż w śluzie okrywającym ich skórę nie ma białek, które pobudzają parzy­dełka ukwiała do działania.
Płastugi na początku swego życia mają taki kształt ciała jak pozostałe ryby, jednak przecho­dząc po okresie larwalnym do dennego trybu życia, stają się grzbietobrzusznie spłaszczone. Przystoso­wują się w ten sposób do życia na piaszczystym lub mulistym dnie. Do połowy zakopane, nie mo­głyby dobrze widzieć, więc ich czaszka jest niesy­metryczna, a oczy przesunięte na jedną stronę ciała - tę zwróconą do góry. Większość gatunków leży na dnie na lewej połowie ciała, więc Ich oczy znaj­dują się z prawej strony. Wyjątkiem są fladry, które mają oczy z lewej strony ciała.