Ocena brak
Rosyjski parlament – funkcje i sposób kreowania
Duma Państwowa
- kompetencje Dumy:
• udzielenie wotum zaufania rządowi Federacji,
• udzielanie zgody prezydentowi FR na powołanie premiera rządu Federacji,
• powoływanie i odwoływanie przewodniczącego Banku Centralnego,
• powoływanie i odwoływanie przewodniczącego Izby Obrachunkowej oraz połowy jej składu audytorów,
• powoływanie i odwoływanie Rzecznika Praw Człowieka,
• ogłaszanie amnestii,
• wysuwanie oskarżenia wobec prezydenta FR w celu złożenia z urzędu;
- frakcję parlamentarną może utworzyć minimum 35 deputowanych;
- na czele Dumy stoi jej przewodniczący, który do pomocy wiceprzewodniczących;
- rozwiązania administracyjno-organizacyjne przygotowuje Rada Dumy (przewodniczący, przywódcy frakcji i grup parlamentarnych);
- innymi organami są: Izba Obrachunkowa (organ pomocniczy, służący kontroli wykonania budżetu), Rzecznik Praw Człowieka;
- komitety (powoływane na zasadzie resortowej) i komisje (powoływane na zasadzie problemowej);
- Duma uchwala dwa rodzaje ustaw:
* federalne ustawy konstytucyjne – akty prawne wysokiego rzędu w hierarchii źródeł prawa tuż po konstytucji, za ich pomocą regulowane są następujące sprawy (uchwala się je większością 2/3 w obydwóch izbach):
• ograniczenie praw i wolności w okresie stanu wyjątkowego w celu zapewnienia bezpieczeństwa obywateli i ustroju konstytucyjnego,
• wprowadzenie stanu wyjątkowego na całym terytorium i w poszczególnych częściach oraz określenia warunków stanu wojennego,
• przyjęcie do Federacji i utworzenie w jej składzie nowego podmiotu, zmiana statusu podmiotu Federacji, zmiana składu Federacji oraz stosowanie ustaw w odniesieniu do przedmiotu kompetencji Federacji,
• symbole i znaki państwowości,
• przeprowadzenie referendum,
• status Rzecznika Praw Człowieka,
• tryb działania rządu Federacji,
• ustanowienie sądownictwa Federacji,
• zmiany rozdziałów 3-8 konstytucji Federacji;
* ustawy federalne – regulowane są wszystkie sprawy jakimi zajmuje się parlament, po za tymi zarezerwowanymi dla powyższych;
- tryb ustawodawczy:
• inicjatywa – prezydent, członkowie Rady Federacji, deputowani Dumy, rząd, organy przedstawicielskie podmiotów Federacji oraz Sąd Konstytucyjny, Sąd Najwyższy i
Naczelny Sąd Arbitrażowy (w sprawach należących do ich kompetencji),
• wnioski dotyczące określonych spraw (głównie finansowych) mogą być wniesione tylko po zaopiniowaniu ich przez rząd,
• procedura w Dumie obejmuje 3 czytania, pomiędzy którymi projektem zajmuje się odpowiedni komitet wiodący,
• Rada Federacji może się sprzeciwić komisja rozjemcza w razie braku porozumienia Duma może odrzucić sprzeciw RF 2/3 głosów,
• ustawa trafia do prezydenta, który może użyć weta Duma i RF mogą je odrzucić większością 2/3
prezydent ma obowiązek podpisać i ogłosić taką ustawę;