Duma Państwowa 

- kadencja: 4 lata;

- kompetencje Dumy:

• udzielenie wotum zaufania rządowi Federacji,

• udzielanie zgody prezydentowi FR na powołanie premiera rządu Federacji,

• powoływanie i odwoływanie przewodniczącego Banku Centralnego,

• powoływanie i odwoływanie przewodniczącego Izby Obrachunkowej oraz połowy jej składu audytorów,

• powoływanie i odwoływanie Rzecznika Praw Człowieka,

• ogłaszanie amnestii,

• wysuwanie oskarżenia wobec prezydenta FR w celu złożenia z urzędu;

- frakcję parlamentarną może utworzyć minimum 35 deputowanych;

- na czele Dumy stoi jej przewodniczący, który do pomocy wiceprzewodniczących;

- rozwiązania administracyjno-organizacyjne przygotowuje Rada Dumy (przewodniczący, przywódcy frakcji i grup parlamentarnych);

- innymi organami są: Izba Obrachunkowa (organ pomocniczy, służący kontroli wykonania budżetu), Rzecznik Praw Człowieka;

- komitety (powoływane na zasadzie resortowej) i komisje (powoływane na zasadzie problemowej);

- Duma uchwala dwa rodzaje ustaw:

* federalne ustawy konstytucyjne – akty prawne wysokiego rzędu w hierarchii źródeł prawa tuż po konstytucji, za ich pomocą regulowane są następujące sprawy (uchwala się je większością 2/3 w obydwóch izbach):

• ograniczenie praw i wolności w okresie stanu wyjątkowego w celu zapewnienia bezpieczeństwa obywateli i ustroju konstytucyjnego,

• wprowadzenie stanu wyjątkowego na całym terytorium i w poszczególnych częściach oraz określenia warunków stanu wojennego,

• przyjęcie do Federacji i utworzenie w jej składzie nowego podmiotu, zmiana statusu podmiotu Federacji, zmiana składu Federacji oraz stosowanie ustaw w odniesieniu do przedmiotu kompetencji Federacji,

• symbole i znaki państwowości,

• przeprowadzenie referendum,

• status Rzecznika Praw Człowieka,

• tryb działania rządu Federacji,

• ustanowienie sądownictwa Federacji,

• zmiany rozdziałów 3-8 konstytucji Federacji;

* ustawy federalne – regulowane są wszystkie sprawy jakimi zajmuje się parlament, po za tymi zarezerwowanymi dla powyższych;

- tryb ustawodawczy:

• inicjatywa – prezydent, członkowie Rady Federacji, deputowani Dumy, rząd, organy przedstawicielskie podmiotów Federacji oraz Sąd Konstytucyjny, Sąd Najwyższy i

Naczelny Sąd Arbitrażowy (w sprawach należących do ich kompetencji),

• wnioski dotyczące określonych spraw (głównie finansowych) mogą być wniesione tylko po zaopiniowaniu ich przez rząd,

• procedura w Dumie obejmuje 3 czytania, pomiędzy którymi projektem zajmuje się odpowiedni komitet wiodący,

• Rada Federacji może się sprzeciwić komisja rozjemcza w razie braku porozumienia Duma może odrzucić sprzeciw RF 2/3 głosów,

• ustawa trafia do prezydenta, który może użyć weta Duma i RF mogą je odrzucić większością 2/3

prezydent ma obowiązek podpisać i ogłosić taką ustawę;