Ocena 4.0 2 głosy
Rodziny partii politycznych w Europie Środkowej i Wschodniej
Koncepcje rodzin partii Europy Środkowej i Wschodniej' są obciążone - z punktu widzenia badań komparatystycznych - trzema mankamentami; są zbyt rozbudowane, nie stosują do wszystkich przypadków jednakowych kryteriów (prócz typu ideologii uwzględnia się niekiedy - ale nie zawsze - miejsce zajmowane w przestrzeni politycznej, styl działania lub związek z określoną grupą społeczną) i nie uwzględniają ideologicznej ewolucji partii politycznych, którą przechodzi wiele partii wschodnioeuropejskich. Biorąc to pod uwagę, proponujemy wyróżnienie czterech głównych biegunów rywalizacji, występujących w większości krajów. Pod pojęciem tym rozumiemy koncentrację poparcia dla partii (bloku partii), zajmujących odmienne stanowisko w kwestii, wobec których wyborcy są głęboko 1 trwale podzieleni - czy to z uwagi na odmienne wartości bądź oceny przez nich wyznawane, czy też ze względu na odmienne interesy grupowe1, prowadzącą do stworzenia realnej lub symbolicznej alternatywy politycznej wobec rządzących bądź opozycji. W Europie Środkowej i Wschodniej można wyodrębnić cztery takie bieguny:
socjalistyczny (umiarkowanej lewicy);
konserwatywno-chrześcijańsko-demokratyczny;
liberalny; radykalny (reprezentowany przez ortodoksyjną lewicę komunistycznąi/lub ekstremalną prawicę).Podstawą ich wyróżnienia jest przede wszystkim zdolność do nadania dynamiki współzawodnictwu wyborczemu (partie, które je reprezentują potrafią uzyskiwać liczące się poparcie wyborcze oraz wpływać poprzez to na strategie polityczne rywali). Kryterium dodatkowe stanowią natomiast przesianie ideologiczne, ocena komunistycznej przeszłości oraz ocena dokonań transformacji stanowiące łącznie podstawę oferty wyborczej prezentowanej przez partie i jej akceptacji przez wyborców. Poza głównymi biegunami mieszczą się ugrupowania agrarne (z reguły wspomagające biegun konserwatywno-chadecki), etniczne (współpracujące zarówno z lewicą, jak i z prawicą), ekologiczne (praktycznie nieobecne w rywalizacji) oraz partie traktowane jako „niestandardowe", które dystansują się od oceny przeszłości i formułują raczej „rozmyty" apel ideologiczny. Te ostatnie nadają ton rywalizacji politycznej w Chorwacji, Słowacji, a ostatnio także w Bułgarii i na Litwie. Omawiamy je w ostatniej części rozdziału.
Podobne prace
-
WSKAŻ TRZY KRYTERIA, NA PODSTAWIE KTÓRYCH WYODRĘBNIA SIĘ TZW. RODZINY PARTII POLITYCZNYCH
-
"Jesień narodów". Scharakteryzuj przemiany społeczno - gospodarcze w Europie Środkowo - Wschodniej w latach 1989 - 1991
-
Ogólna charakterystyka ekonomiczna, społeczna, kulturowa państw regionu Europy Środkowej
-
Typy systemów partyjnych w Europie Środkowej i Wschodniej