Niemiecki przeciwlotniczy dwu­stopniowy pocisk rakietowy, budo­wany przez zakłady Rheinme-tall-Borsig od końca 1942 r. Wypo­sażony był w 2 silniki: startowy i główny. Głowica bojowa zawiera­ła 25 kg materiału wybuchowego detonowanego przez zapalnik aku­styczny w momencie zbliżenia do samolotu lecącego na wysokości do 8000 m. Próby rozpoczęto w sierp­niu 1943 r. i do 5 stycznia 1944 r. wystrzelono 82 pociski, z których tylko 4 minęły cele. Mimo tak do­brego wyniku dowództwo Luftwaf-fe nie zgodziło się na rozpoczęcie seryjnej produkcji, gdyż samoloty alianckie latały już powyżej zasięgu tych rakiet.

W maju 1944 r. opraco­wano nową wersję Rkeintochter R3 o większym zasięgu, ale 6 pocisków (wyprodukowanych do stycznia 1945 r.) użytych do zwalczania alianckich bombowców nie spraw­dziło się ze względu na wady silni­ków i systemu naprowadzania. W lutym 1945 r. zarzucono dalszą produkcję. Doświadczenie uzyska­ne przy budowie tego pocisku po­służyło do skonstruowania rakiety taktycznej Rheinbote, użytej doostrzeliwania Antwerpii (ok. 220sztuk).