Rynek w najogólniejszym znaczeniu jest to miejsce zetknięcia się popytu z podażą, w wyniku czego powstaje cena. Zetknięcie to określają związki popytowo – podażowe występujące na rynkach dóbr spowodowane ceną (zawiązywane za pośrednictwem cen) w otoczeniu instytucji, które to sprzężenie kontrolują, nadzorują i ukierunkowują. W życiu codziennym rynek jest postrzegany jako nieskończenie wiele rynków indywidualnych.

Infrastruktura rynkowa jest to specjalnie wyznaczone i przystosowane do prowadzenia różnego rodzaju transakcji rynkowych miejsce, wyposażone w odpowiednie urządzenia i obsługiwane przez wyspecjalizowane zespoły ludzkie, a służące wygodzie sprzedających i kupujących.

Mechanizm rynkowy są to sprzężenia (zależności popytowo – podażowe) występujące na rynkach wszelkiego rodzaju dóbr gospodarczych, a zawiązujące się za pośrednictwem cen między równouprawnionymi podmiotami gospodarczymi dążącymi do osiągania korzyści ekonomicznych poprzez dokonywanie dobrowolnych aktów kupna i sprzedaży towarów.

Rodzaje rynków i ich infrastruktura:

1) ze względu na podział przestrzenny:

a. lokalny,

b. regionalny,

c. krajowy,

d. międzynarodowy,

e. światowy.

2)

a. rynki pierwotne – występują zazwyczaj w regionach lub krajach o szczególnie dużej podaży określonych towarów,

b. rynki centralne – rynki o skali międzynarodowej, występujące w krajach wysoko rozwiniętych.

3) ze względu na stopień sformalizowania:

a. sformalizowane,

b. nieformalne.

4) klasyczne formy rynków:

a. targi, aukcje,

b. wolne obszary celne,

c. giełdy.