Samo słowo administracja pochodzi z łaciny od słów ministrare – służyć i administro – kierować. Do pojęcia administracji można podchodzić i definiować je na wiele sposobów:

Podejście statyczne: administracja jest systemem organów powołanych do realizowania zadań publicznych w prawnie określonych ramach. W tym ujęciu mogą to być tylko jednostki państwowe albo jednostki państwowe i niepaństwowe wykonujące zadania publiczne.

Podejście dynamiczne: administracja to bezpośrednie, praktyczne działanie dla realizacji zadań, wykonywane na zasadach określonych przepisami prawa, upoważniającymi do stosowania władztwa państwowego.

Definicja negatywna administracji: jest to działalność publiczna, która nie jest działalnością ustawodawczą ani sądowniczą.

Definicja pozytywna administracji: opisuje cechy, cele, funkcje i formy działania administracji:

Funkcje administracji:

• inicjatywność – nie tylko mechaniczne wykonywanie poleceń

• wykonawstwo – czyli przede wszystkim podporządkowanie ustawodawstwu

Cel działania administracji publicznej to dobro publiczne. Administracja publiczna kieruje się dobrem ogólnospołecznym a nie prywatnym.

Cechy administracji publicznej:

• działa w imieniu i na rachunek państwa

• ma charakter polityczny

• działa w granicach i na podstawie prawa

• nie działa dla osiągnięcia zysku

• posiada charakter monopolistyczny, bezosobowy i władczy

• jest zorganizowana na zasadzie kierownictwa i podporządkowania

• działa w sposób ciągły i stabilny

• działa nie tylko na wniosek zainteresowanych w uzyskaniu rozstrzygnięć ale także z własnej inicjatywy

Trzy elementy administracji publicznej:

• natura organizacyjna

• natura funkcjonalna

• natura prawna

W ujęciu organizacyjnym mówimy o podmiotach realizujących cele administracji publicznej. W ujęciu funkcjonalnym o przedmiocie działania administracji publicznej. W ujęciu prawnym spoglądamy na całość działalności administracji publicznej.

Trzy spojrzenia na definicję administracji publicznej:

• Kulesza – administracja publiczna to zespół działań, czynności i przedsięwzięć organizatorskich na rzecz interesu publicznego przez różne podmioty, organy i instytucje na podstawie prawa i w określonych prawem formach.

• Kieres – administracja publiczna to przyjęte przez państwo i realizowane przez jego organy, a także przez organy samorządu terytorialnego, zaspokajanie zbiorowych i indywidualnych potrzeb obywateli wynikające z życia w społecznościach

• Peters – administracja publiczna to dwa czynniki – funkcje i przedmiot. Funkcje to proces stosowania określonych reguł czyli przekształcania ogólnych przepisów w konkretne decyzje dotyczące indywidualnych spraw. Przedmiot to to czym zajmują się organy władzy.

Funkcje administracji publicznej według Kuleszy i Izdebskiego:

• porządkowo-reglamentacyjna – czyli porządek, ład i bezpieczeństwo zbiorowe, a także wszechogarniająca reglamentacja.

• świadcząca – państwo świadczy wszelkiego rodzaju usługi np. bezpłatne studia, ochrona zdrowia, opieka społeczna, infrastruktura.

• właścicielska – administracja publiczna posiada ogromny majątek. Dotyczy to też własności samorządów. Funkcja właścicielska musi mieć charakter aktywny (dokupowanie, sprzedaż, dzierżawa)

Czasem do tego podziału dodawana jest funkcja czwarta – zarządzanie rozwojem, czyli na przykład tworzenie strategii rozwoju województwa.

Podsystemy administracji publicznej:

• administracja rządowa

• administracja samorządowa

Mówi się też o trzecim podsystemie – organizacjach pozarządowych. Należą one do administracji publicznej gdy wykonuja działania z zakresu tejże.

W dzisiejszej Europie należy też dodać czwarty podsystem – administrację Unii Europejskiej.

Pojęcie dobra wspólnego:

Jest to suma indywidualnych interesów czy celów. Dobro wspólne jest zbiorem celów, które powinny zapewnić dobrobyt każdemu obywatelowi. Jest to ideał, do którego należy dążyć. Do dobra wspólnego można zaliczyć:

• pokój

• sprawiedliwość

• solidarność wspólnotową

• ochronę środowiska