Transakcja wojny chocinskiej:

-> Za treść tego utworu autor przyjął wojnę ze szczególnym uwzględnieniem jednej bitwy pod Chocimiem.

-> Potocki powraca do konkretnych wydarzeń. Jest to upoetyzowana kronika tej wojny. Została napisana na podstawie jednego z pamiętników jednego z dowódców. Jest to poemat rycerski. Charakterystycznym elementem takiego eposu jest inwokacja. 

-> W niej autor zwraca się do Boga. Są tam porównania homeryckie. Jest tam zawarta prośba o błogosławieństwo dla dzieła, które właśnie tworzy autor.

-> Autor charakteryzuje przodków broniących ojczyzny i przez to wskazuje jak powinni zachowywać się współcześni. Polacy biorący udział w tej bitwie stali w obronie wolności szlacheckich, wiary, własnego domu, dobytku, własnej czci, w obronie ojczyzny i jej wolności. 

-> W dalszej części tego utworu jest ocena wrogów. Autor mówi, że nie są oni dobrzy w walce. Uważa ich za ludzi złych. 

-> Służy to pokazaniu waleczności Polaków. Polska miała być podmurzem chrześcijaństwa i nie dopuścić heretyckiej zarazy, żeby rozpowszechniła się wśród ludzi. Utwór ten miał pokazywać duszę rycerską Polaków. 

-> Według Potockiego o doskonałości żołnierzy świadczyło ich męstwo i religijność. 

-> Charakteryzując przodków zwraca uwagę na ich waleczność, dumę i dbałość o honor. Zasługi są obserwowane przez Boga i wynagradzane przez niego. Bóg pomaga zwyciężać. Pociechą dla żołnierzy jest to, że walczą w jego imię.

-> W utworze jest alegoria, gdzie biały orzeł płacze nad mogiłą ojczyzny wspominając wspaniałą przeszłość.

"Polska nierządem stoi". W  utworze  tym  autor  krytykuje polskie prawa, które jest niesprawiedliwe i chaotyczne.   Poeta  twierdzi,  że  Polska  przeżywa  swój  najgorszy  kryzys polityczny  i  gospodarczy  w  swej historii. "Wracam znowu, skądem, żeby tak srogim  z  Polską  nie  ginął  nierządem".  Chociaż  są  wciąż  nowe  prawa i konstytucje  jednak  nie  poprawiają  one  sytuacji.  "Co rok to nowe prawa i konstytucje".   Poeta  jest  również  przeciw  uciskowi  biednej  szlachty  i chłopstwa. "Szlachta tylko uboga i biedni ziemianie".  Treść utworu jest dość obszerna, zawierająca inwersję "Nierządem Polska stoi" 

"Pospolite ruszenie".  W  utworze  przedstawiony  jest  satyryczny obraz polskiego obozu wojskowego. Podczas  ataku Kozaków, rotmistrz wydał doboszowi rozkaz obudzenia szlachty. Jednak  to  nie  chce  wstać,  bowiem  twierdzi,  że  nie będzie się równać z chłopstwem.  "Że  braciej  szlachty rozkazuje z chłopami na straży". Szlachta twierdzi  również,  że  wiele  nocy nie spała i jest bardzo zmęczona. Oskarża rotmistrza  o  złamanie  szlacheckiej  wolności,  wedle  której nie podlegali rozkazom  wojskowym.  Grożą  rotmistrzowi,  że będzie odpowiadał na sejmiku w Proszwicach. 

"Kto mocniejszy, ten lepszy".  Potocki  w utworze tym poruszył tematy związane z tolerancyjnością religijną. Uważa  on, że każdy ma prawo do wyznawania jakich chce religii. Autor potępia wszelkie   represje  stosowane  przeciwko  innowiercom,  a  przede  wszystkim arianom.  "Temu  nieborakowi  nie  chciał  Bóg dać, to mu wioskę wziąć, tego wygnać  na  tułactwo  z  domu?"  Twierdzi on również, że wielu katolików jest niepraktykujących,  co uważa za większe przewinienie niż być arianem. "Każdy wierzy  w  Kościół,  chyba  że  nie  czyni.  To  nie  taki gorzej niźli arian przewini". 

"Zbytki polskie".  Autor  w  tym  wierszu  wylicza  myśli  szlachty,  która  marzy  o bogactwach, wygodzie, klejnotach, strojach, zabawach, rozrywkach. Dbają oni tylko o swoje interesy,  nie  troszcząc  się o losy ojczyzny, która potrzebuje pieniędzy na obronę  i  wojsko. "Choć się co rok w granicach swych ojczyzna zwęża, choć ma bory umierają żołnierze niepłatna".