W 1973 r. rozpoczęły się obrady KBWE z udziałem 33 państw europejskich (z wyjątkiem Albanii), USA, Kanady. Konferencja została przeprowadzona w 3 etapach:

1. Spotkanie ministrów spraw zagranicznych (Helsinki 1973r.),

2. Rokowania na szczeblu ekspertów (Genewa 1973-1975) ,

3. Spotkanie szefów państw i rządów (Helsinki 1975).

Problemy obejmujące zakres porządku dziennego KBWE określano jako „trzy koszyki”. Obejmowały zagadnienia współpracy naukowo-technicznej, ochrony środowiska, bezpieczeństwa w Europie, współpracy humanitarnej i inne. W 1975r. Podpisano Akt Końcowy KBWE. Składał się on z czterech części:

1. deklaracja zasad rządzących wzajemnymi stosunkami między państwami uczestniczącymi. Zasady te to: równość, suwerenność, nienaruszalność granic, pokojowe załatwianie sporów, powstrzymywanie się od groźby użycia siły, integralność terytorialna państw, nieingerencja w sprawy wewnętrzne, współpraca między państwami, prawo narodów do samostanowienia, poszanowanie praw człowieka i wolności, wykonywanie zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego.

2. współpraca w dziedzinie nauki, techniki , gospodarki, środowiska naturalnego. Dokument ten zawiera ustalenia dotyczące współpracy i bezpieczeństwa w rejonie Morza Śródziemnego.

3. współpraca w dziedzinie humanitarnej, w dziedzinie kultury, oświaty, zagadnień kontaktów międzyludzkich.

4. podjęcie dalszych kroków po konferencji. Miały być organizowane spotkania państw reprezentowanych przez przedstawicieli.

Akt Końcowy KBWE obliguje do określonego postępowania w stosunkach międzynarodowych. Państwa bloku wschodniego dążyły do uzyskania szerszego dostępu do zachodnich kredytów, myśli technicznej, technologii,. Dla zachodu-swobodny przepływ informacji, ludzi, idei.