XIV n.e.: Jan Tauler , Henryk Suso (Niemcy), Jan Ruysbroek (ok. Bruklseli), Tomasz a Kempis (ok. Koloni) (cechy – panteizm, introspekcja i poszukiwanie bytu na dnie swojej duszy) XVI n.e.: Jakub Boehme („dno” Boże pojęte woluntarystycznie, świat – antropomorficznie, jako działanie woli i zmaganie się sił; przyroda przedmiotem spekulacji).