Wygląd: długość 1,5—3,8 cm. Jeden z najpiękniejszych chrząszczy europejskich. Nie można jej pomylić z żadnym innym chrząszczem z uwagi na jasnoniebieskie włoski i niebiesko-czarny rysunek na pokrywach i przed-pleczu. Czułki samca są dłuższe od ciała, samicy niemal dorównują długością ciału.  

Środowisko: stare drzewostany bukowe, zwłaszcza na obszarach górzystych, gdzie sięga do wysokości 1500 m n.p.m. (Alpy). W środk. Europie odbywa rozwój w bukach, na południu także w jesionie, orzechu włoskim i grabie.

Występowanie: w wielu rejonach środk. Europy wyginęła. W Polsce spotykana na rozproszonych stanowiskach w zachodniej i południowej części kraju oraz w Górach Świętokrzyskich.

Liczebność: spotykana rzadko; w Polsce również zagrożona wymarciem, objęta ochroną gatunkową. W przypadku tej kózki ważne jest zachowanie starych buków będących jej drzewami żywicielskimi!

Rozród: chrząszcze spotyka się od połowy czerwca do września.