Ocena brak
Nabycie i utrata praw podmiotowych
Nabycie i utrata praw podmiotowych odbywa się w dwojaki sposób:
-
Pierwotny – polega na tym, sytuacja prawna nabywcy jest oderwana od prawa osoby do której dane prawo podmiotowe należało
-
Pochodny – nabywa się prawo od innej osoby, od innego podmiotu. W przypadku tym obowiązuje podstawowa zasada która mówi, że „nie można przekazać więcej praw aniżeli się samemu posiada”.
Wyjątki od zasady nabycia pochodnego:
-
Dotyczy nieruchomości i wynika z rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych (właścicielem jest ten kto zapisany jest w księdze wieczystej a nie ten kto nieruchomością włada)
-
Dobra wiara w obrocie – przyjmuje się w art. 169 KC, że kto kupił rzecz od osoby nieuprawnionej osoba taka uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy chyba, że działa w złej wierze. Jeżeli rzecz została zgubiona, skradziona czy w inny sposób utracona przez właściciela zostaje zbyta przed upływem trzech lat od chwili jej utraty przez właściciela, nabywca może uzyskać własność po upływie trzech lat.
-
Pozorność- gdy dokonuje się czynności prawnej odpłatnej dla pozoru (zamiast płacić dług udaje że przekazał własność innej osobie). Czynność prawna która pozoruje jest nieważna. W sytuacji gdy mamy doczynienia z pozornością i kontrahent o tym nie wie, działa w dobrej wierze i jest to czynność odpłatna to ona wywołuje skutki prawne.
Prawo podmiotowe traci się w momencie kiedy:
-
Prawo gaśnie – gaśnięcie oznacza, że stosunek upływ czasu przestał obowiązywać (umowa o pracę na czas określony)
-
Rozwiązanie – gdyby strony nie podjęły działań rozwiązujących stosunek prawny to stosunek taki by obowiązywał dalej
-
Z momentem przejścia na inne osoby, nie dotyczy to praw podmiotowych które maja charakter osobisty
-
Poprzez połączenie (ktoś kupuje nieruchomość na której miał służebność)
-
Zniszczenie przedmiotu