Wykorzystuje oceny ekspertów do prognozowania przyszłości. Pozwala także na szacunkowe określenie rozmiarów pewnych zjawisk i prawdopodo­bieństwo ich wystąpienia. Metoda ta została opracowana w 1963 r. przez zespół na­ukowców pod kierownictwem G. Gordona i O. Helmera. Podstawowym założeniem jest ustalenie grupy stałych ekspertów wyrażających swoje opinie w kolejnych etapach badania. Drugą ważną zasadą jest izolacja wybranych ekspertów, tak aby nie mogli się kontaktować między sobą podczas badań. Technika delficka składa się z pięciu faz1:

1. Rozesłanie kwestionariusza zawierającego pytania pozwalające określić i ocenić kompetencje respondenta, zakres wiedzy, jego specjalizację. Wyniki pierwszej an­kiety przedstawia się na wykresie ukazującym rozkład odpowiedzi w ujęciu staty­stycz­nym.

2. Po sfinalizowaniu etapu pierwszego do każdego uczestnika wysyłany jest nowy kwestionariusz z dokładnymi wynikami badań. Odpowiedzi przedstawione są w formie rozkładu statystycznego. Wyznaczone zostają: mediana i kwartyle. W przy­padku, gdy pierwotna odpowiedź danego specjalisty mieściła się poniżej pierwszego lub powyżej trzeciego kwartylu, jest on proszony o uzasadnienie swojej odpowiedzi.

3. Ankietowanym przedstawione zostają wyniki poprzedniego etapu, utajniając autor­stwo poszczególnych opinii. Następnie ekspertom zadawane jest pytanie, czy w obli­czu przedstawionych wniosków pozostają oni przy swoim stanowisku. Zmiana opinii musi być rzetelnie uargumentowana.

4. Tutaj powtarza się procedura z etapu 3. Efektem ma być otrzymanie ostatecznych odpowiedzi. Badanie prowadzi się do momentu uzyskania w miarę zgodnych od­powiedzi.

5. W tej fazie następuje ostateczne opracowanie wyników, wyliczenie średniej oceny specjalistów i porównanie wyników całej grupy z ocenami poszczególnych specjali­stów.

Zaletą tej metody jest stały zestaw ekspertów, wadą - długi, żmudny, nużący proces ustalania wniosków. Jest ona jednak ciągle udoskonalana, wprowadzane są nowe, skomplikowane miary zgodności ocen ekspertów. Należy jednak pamiętać, iż analiza ta opiera się jedynie na oczekiwaniach grupy specjalistów. Poza tym trudność stanowi dobór licznego grona ekspertów, a także zapewnienie stałości jego składu w całym procesie. W obliczu pewnych trendów naukowych wielu specjalistom trudno jest zachować niezależne poglądy. Mimo dużego błędu, jakim omówiona metoda jest ob­ciążona, pozwala ona określić pewne prawdopodobieństwo wystąpienia przewidywa­nych zdarzeń, co powinno być uwzględnione w trakcie budowania strategii. Tak skon­struowany model przewidywania przyszłości jest jednak niewystarczający w przypadku przedsiębiorstw działających w burzliwym otoczeniu.