Wygląd: wydłużone ciało o wąskim trzonie ogonowym. Łuski drobne, 120-130 wzdłuż linii bocznej. Stosunkowo mała głowa o spiczastym pysku z szeroko wyciętym otworem gębowym (sięgającym aż poza oko). Wszystkie wyrostki filtracyjne 1. łuku skrzelowego pałe-czkowate. Uzębienie lemiesza: jego blaszka bezzębna, trzon z podłużnym rzędem zębów, łatwo wypadających wraz ze starzeniem się ryby.

Ubarwienie: młode osobniki do ok. 15 cm długości z dużymi ciemnymi plamami i czerwonymi punktami na bokach, łososie żyjące w morzu z okrągłymi czarnymi piętnami na głowie i srebrzystymi bokami, łososie w czasie tarła z czerwonymi i czarnymi punktami, samce z czerwonym brzuchem.

Długość'. 50-120, maksymalnie do 150 cm.

Występowanie: europejskie wody przybrzeżne od Morza Białego i Islandii przez Morze Północne i Bałtyk po pn. Portugalię. Wskutek zanieczyszczenia wód tarliskowych w wielu miejscach jego lokalne populacje wyginęły. W Polsce chroniony poza obszarem Bałtyku, wód przymorskich, ujść Odry i rzek przymorskich oraz rzek: Drwęcy, Drawy i Wisły od Włocławka do ujścia.

Tryb życia: ryba wędrowna, anadromiczna.

Rozród: trze się od listopada do lutego. Samice w żwirowatych miejscach o silnym prądzie wykopują uderzeniami ogona 2-3-metrowej długości gniazda. Larwy wylęgają się po upływie 70-200 dni (zależnie od temperatury wody). Młode łososie pozostają do 5 lat w wodach słodkich, po czym wywędrowują do morza.

Pokarm: skorupiaki i ryby.