Ocena brak
Konstytucyjne prawo petycji, wniosków i skarg a skarga konstytucyjna
Jak stanowi Konstytucja – art. 63: Każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą - do organów władzy publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznej w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej.
Tryb rozpatrywania petycji, wniosków i skarg określa ustawa.
W przypadku naruszenia któregokolwiek z praw czy wolności jednostki – każdy podmiot praw i wolności konstytucyjnych ma prawo do petycji, wniosków czy skarg.
Środkiem dochodzenia swych praw może być:
-
Droga sądowa – jest to podstawowy środek dochodzenia swoich praw przez jednostkę.
W konstytucji zawarty jest
- zakaz zamykania drogi sądowej dla dochodzenia naruszonych praw i wolności
- zasada dwuinstancyjności postępowania
- zasada cywilnej odpowiedzialności państwa za niezgodne z prawem działania jego funkcjonariuszy
Konstytucja ustanowiła też dwie dalsze procedury służące ochronie konstytucyjnych wolności i praw:
-
Skarga Konstytucyjna – każdy może wnieść ją bezpośrednio do Trybunału Konstytucyjnego w razie naruszenia jego konstytucyjnych wolności i praw.
Skarga konstytucyjna jest to szczególny środek prawny pozwalający jednostce na zwrócenie się do Sądu Konstytucyjnego o zweryfikowanie ostatecznych rozstrzygnięć władz publicznych, o ile rozstrzygnięcia te naruszają konstytucyjnie zagwarantowane prawa bądź wolności (jednostki) skarżącego.
Istotne są tu 4 elementy:
- incydentalny charakter skargi,
- ograniczenie podstawy skargi tylko do naruszenia praw i wolności o konstytucyjnym charakterze,
- subsydiarny charakter skargi, pozwalający na jej wniesienie dopiero po bezskutecznym wyczerpaniu innych środków prawnych,
- przyznanie prawa rozpoznania skargi organom sądownictwa konstytucyjnego, których rozstrzygnięcia wiążą wszystkie organy państwowe.