Biologiczne i chemiczne procesy psucia się żyw­ności ulegają znacznemu spowolnieniu w niskich temperaturach. Dlatego żywność przechowywana w stanie schłodzonym lub wręcz w zamrożeniu po­zostaje znacznie dłużej przydatna do spożycia. Schładzanie i zamrażanie to dwa procesy nisko­temperaturowej konserwacji żywności. Schładzanie tym się różni od zamrażania, że nie powodujemy zamarznięcia znajdującej się w żywności wody.
Żywność, która ma być przechowywana w wyż­szych temperaturach jest zwykle wcześniej pod­grzewana, by unieszkodliwić enzymy i zabić bak­terie oraz grzyby. Bakterie i grzyby można zabić także, poddając żywność napromieniowaniu pro­mieniami gamma, czyli promieniowaniem elektro­magnetycznym pochodzenia jądrowego, charakte­ryzującym się wyjątkowo wysoką częstotliwością.
Inną możliwością zakonserwowania żywności jest ograniczenie zawartości wody. Mikroorganiz­my dla uaktywnienia potrzebują zwykle wody, a większość z reakcji rozkładu powodowanych przez enzymy także wymaga wilgoci. Niektóre ro­dzaje produktów spożywczych można przechowy­wać w mocno stężonych roztworach octu, soli lub cukru, co przeciwdziała rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów. Do wielu artykułów spożywczych dodaje się chemikalia zwane konserwanta­mi, które również hamują tempo ich psucia się. Problemem jest jednak to, że mogą być one szko­dliwe, choć w niewielkim stopniu, dla konsumen­ta, a poza tym potrafią zmieniać smak produktu.