Ocena brak
Kim był Sigmund Freud?
Założenia teoretyczne psychoanalizy i jej praktyczne wykorzystanie wprowadziły rewolucyjne zmiany we współczesnej interpretacji nieświadomej części osobowości i jej badaniach.
Sigmund Freud (1856-1939) był twórcą nowego kierunku w psychologii XX wieku - psychoanalizy. W czasie studiów medycznych doszedł do przekonania, że wiele dolegliwości fizycznych ma swoje źródło w stanie psychicznym pacjenta. Pierwszego poważnego odkrycia dokonał podczas pracy z pacjentką, której nadał imię Anna O., nie przyjmującą żadnych płynów. Przed poddaniem się leczeniu przez Freuda, Anna O. została zahipnotyzowana przez Józefa Breuera, przyjaciela psychiatry, jednak Freud odrzucił hipnozę jako metodę terapii. Zastosowana przez niego metoda polegała na tym, że zachęcał on pacjentkę do opowiadania o jej przeszłości. Podczas wspólnych spotkań Anna O. wyjawiła lekarzowi pewne zdarzenia, które doprowadziły do jej problemów z przyjmowaniem płynów. Po tych rozmowach kobieta była w stanie ponownie pić.
Freud zaczął tworzyć nowe teorie psychologiczne w oparciu o obserwacje poczynione podczas leczenia Anny O. i innych pacjentów, a po pewnym czasie jego pisma i wykłady przyciągnęły stale powiększające się grono zwolenników. Należeli do nich lekarze, tacy jak Jung, Ferenczi, Breuer i Abraham, a także wiele znanych osobistości tamtych czasów.
Psychoanaliza w postaci sformułowanej przez Freuda dzieli się na trzy podstawowe aspekty. Są nimi teoria dotycząca funkcjonowania umysłu, teoria dotycząca rozwoju dziecka oraz metoda leczenia ludzi cierpiących na zaburzenia psychiczne. Freud nie stworzył stabilnego systemu, wręcz przeciwnie, nieustannie modyfikował go w świetle nowych odkryć dokonywanych w procesie leczenia kolejnych pacjentów, obserwacji zgłaszanych przez kolegów oraz dzięki bardzo szerokiej lekturze.