Ocena brak
GRYF - okręt
Stawiacz min Polskiej Marynarki Wojennej, zwodowany 29 listopada 1936 r. w stoczni Chantiers Augu-stin Normand w Hawrze we Francji, gotowość bojową osiągnął w lutym 1938 r. Pierwszego dnia wojny o godz 18.00 Gryf (dowódca kmdr ppor. Stefan Kwiatkowski), przygotowujący się do stawiania min w pobliżu Helu (operacja „Rurka"), stał się celem ataku niemieckich bombowców *Junkers Ju 87. Bomba, która wybuchła tuż przy burcie okrętu, zabiła 5 marynarzy (śmiertelną ranę odniósł dowódca), raniła 16 i znacznie uszkodziła okręt (m.in. ster, sieć łączności i elektryczną). Gryf po zatopieniu wszystkich min, wszedł do doku w porcie wojennym w Helu.
3 września zaatakowały go 2 duże niszczyciele niemieckie typu Leberecht Maass. W wyniku wymiany ognia, do której włączyła się artyleria niszczyciela * Wicher oraz bateria im. He-liodora Laskowskiego na Helu, niemieckie okręty odniosły uszkodzenia i wycofały się z walki. W Gryfa (dowódca kmdr por. Stanisław Hryniewiecki) trafiły dwa pociski, które zabiły kilku marynarzy i uszkodziły artylerię przeciwlotniczą. Tego samego dnia o godz. 14.00 okręt zaatakowały i uszkodziły samoloty niemieckie.
W czasie ostatniego nalotu o godz 19.00 wybuchy bomb spowodowały pożar zbiorników z ropą i efekcie zagładę okrętu. Załodze udało się zdjąć z podstaw i przewieźć na półwysep dwa działa kal. 120 mm, ale wobec kapitulacji Helu nie włączyły się one do walki.
DANE TAKTYCZNO-TECHN1CZNE
wyporność 2250t
długość 103,2 m
szerokość 13,1 m
zanurzenie 3,6 m
prędkość 20 węzłów
6 dział (2 x 2, 2 x I) kal. 120 mm
4 działa przeciwlotnicze kal. 40 mm
4 ciężkie karabiny maszynowe
300 min