Funkcja bilansowa – polega na ustaleniu takiej struktury asortymentowej, geograficznej i politycznej obrotów, aby maksymalizować korzyści przez eksport nadwyżek i import niedoborów. Taka wymiana powoduje wyrównanie bilansu w obrocie międzynarodowym, a nie przyczynia się do osiągnięcia korzyści ze specjalizacji, które w konsekwencji prowadzą do zmiany struktur gospodarczych.

Funkcja optymalizacyjna – chodzi o taką strukturę asortymentową, geograficzną i polityczną obrotów, aby:

• w krótkim okresie czasu minimalizować koszty i maksymalizować efekty,

• w długim okresie czasu podnoszona jest przeciętna efektywność wykorzystania zasobów czynników wytwórczych, tzn. obniżane są koszty względne (za pomocą specjalizacji) i doprowadza to do zmian w strukturze gospodarki, np. chcemy rozwijać produkcję węgla, lecz dziś rozwijamy to, co mamy, np. sprzedaż siarki, aby za zdobyty kapitał dokonać inwestycji i za parę lat rozpocząć produkcję węgla. Zysk osiągnięty dziś ze sprzedaży siarki będzie większy niż koszt, jaki kiedyś będziemy musieli ponieść na jej import.