Jednym z najistotniejszych odkryć w metalurgii stopów aluminium było wynalezienie procesu utwardzania wydzieleniowego. Po raz pierwszy zwrócił nań uwagę niemiecki metalurg dr Alfred Wilm. W roku 1909 przeprowadzał on ekspery­menty ze stopem aluminium zawierającym 3,5% miedzi oraz 0,5% magnezu. Próbował zwiększyć twardość stopu, poddając go różnym formom ob­róbki cieplnej, między innymi podgrzewając go w temperaturze około 500°C i zanurzając do wody w celu szybkiego ostudzenia.
Działania te nie dały efektów natychmiasto­wych, lecz kilka dni później dr Wilm stwierdził, że metal stał się dużo twardszy, mimo że nie pod­dawano go później żadnym procesom. Na wytłu­maczenie tego zjawiska trzeba było trochę pocze­kać, lecz technologia produkcji w końcu została opracowana i będący jej owocem lekki i wytrzy­mały stop, znany jako duraluminium, został szyb­ko zastosowany przy produkcji sterowców i sa­molotów. Dziś stopy tego rodzaju używane są również w przemyśle kosmicznym. Skład ich zmienia się, ale zwykle zawierają one, oprócz alu­minium, 3,5-4,5% miedzi, po 0,4-0,7% magnezu i manganu oraz do 0,7% krzemu.