Wymienia się zarówno polityczne (wybory instytucjonalne), jak i ekonomiczne, społeczne, kulturowe (w tym doświadczenia historyczne)

Najczęściej wskazywane czynniki to:

1. wcześniejsze doświadczenia demokratyczne kraju – korzystniejsze dłuższe i stosunkowo niedawne doświadczenie z demokracją niż dawne i krótsze, wiadomo ;p (więc lepsza sytuacja Polski, Węgier, Czechosłowacji, krajów bałtyckich niż Rumunii, Bułgarii, Rosji, Ukrainy)

2. doświadczenia z okresu autorytaryzmu – większa szansa na szybką konsolidację demokracji, gdy system niedemokratyczny ulegał erozji jawnej, gdzie pojawiały się konflikty społeczne, działała aktywna opozycja, gdzie wreszcie dokonywano liberalizacji systemu politycznego i ekonomicznego

3. typ przejścia od reżimu autorytarnego do demokratycznego – S. Huntington: pokojowe przejście lepiej rokuje niż droga kkonfliktu i przemocy

4. w okresie transformacji rozwój ekonomiczny i poprawa ekonomicznych warunków życia możliwie największej liczby obywateli

5. umiejętności elit politycznych i społeczeństwa w rozwiązywaniu tzw. ostrych problemów strukturalnych (związanych np. z heterogeniczną narodowościowo strukturą społeczeństwa). Brak takich problemów w ogóle ułatwia proces :)

6. pewne wybory, rozwiązania instytucjonalne – np. zdaniem Linza parlamentaryzm bardziej niż prezydencjalizm służy konsolidacji demokracji (bo: daje szersze pole dla kompromisów, zawierania koalicji itp.)

7. sprzyjające środowisko zewnętrzne – tzn. brak reżimów autorytarnych w najbliższym otoczeniu, wsparcie międzynarodowych instytucji i organizacji politycznych, gospodarczych, militarnych (np. UE, NATO, MFW, Banku Światowego)