Haubice zamontowane na podwo­ziu czołgu *PzKpfw IV opracowały dwa niemieckie zakłady zbrojenio­we: Alkett (nadwozie) i Krupp (modyfikacja podwozia). Projekt nowego pojazdu przedstawiono 20 października 1942 r. Adolfowi Hitlerowi, który polecił wyprodukowanie 40-60 Brummbarów. 1 lutego 1943 r. zapadła decyzja, że 40 dział musi zjechać z taśmy pro­dukcyjne j do 12 maja 1943 r. Jak o pierwsza Brummbary otrzy­mał a jednostka Sturmpanzerabtei-lung 216 i wykorzystała je w czasie bitwy pod *Kurskiem. Wkrótce utworzono następne oddziały: 217, 21 8 i 219, które walczyły na fron­ci e wschodnim i zachodnim. Już pierwsze walki wykazały przydat­noś ć nowej broni. Siła wybuchu po­cisków kal. 150 mm była wystar­czająca do niszczenia bunkrów i umocnionych stanowisk ognio­wych, a gruby przedni pancerz (100 mm), pochylony pod kątem 50° , zapewniał pięcioosobowej za­łodz e dobrą ochronę. Wadami poja­zd u był brak karabinu maszynowe­go oraz nadmierny ciężar opance­rzenia i haubicy, co powodowało poważne awarie układu zawiesze­nia i napędu. Od kwietnia 1943 r. do marca 194 5 r. zakłady Deutsche Eisenwer-ke wyprodukowały 298 tych samo­bieżnych haubic, a dalszych 8 po­wstało w wyniku przerobienia czoł­gów PzKpfw IV.

 

DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE

załoga 5

ciężar 28,2 t pancerz 10-100 mm

silnik MaybachHL 120TRM o mocy 300 KM

prędkość 40 km/h

1 haubica StuH43 LI 12 kal. 150 mm

(przy końcu wojny instalowano również 1 karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm obok haubicy i drugi na wieży)