Biodro szpotawe wrodzone (coxa vara congenita) występuje często z niedo­rozwojem uda. Poza tym zdarza się ono w chorobach układowych. W przypad­kach rozległych zmian może dojść do pełnego przemieszczenia i oddzielenia się głowy z fragmentami szyjki, do pełnego przemieszczenia krętarza ku gó­rze (coxa vara luxans). Zmiany mogą być jedno- lub obustronne. Badaniem klinicznym stwierdza się skrócenie długości względnej kończyny, ograniczenie ruchów odwodzenia, dodatni objaw Trendelenburga i Duchenne'a, a zatem uty­kanie lub chód kolebiący przy zmianach obustronnych.

W rozpoznaniu różnicowym wrodzonego biodra szpotawego należy brać pod uwagę młodzieńcze biodro szpotawe, krzywicę (zagięcie przynasady) i wszystkie choroby układowe obniżające wartość podporową tkanki kostnej. Leczenie polega na przywróceniu prawidłowego kąta osteotomią międzykręta-rzową (do wartości 125—140°), aby uzyskać poziome ustawienie chrząstki nasadowej ubytek piszczeli, połączony zwykle z niedorozwojami w obrębie przyśrodko­wej części stopy, charakteryzuje się wygięciem goleni i skrajnie szpotawym ustawieniem stopy. Przy zachowanych nasadach goleni stabilizację kończyny można osiągnąć za pomocą przeszczepienia strzałki na kość piszczelową (Ubu-la pro łibia). Duże przemieszczenie stopy może wymagać odjęcia goleni i uży­cia protezy.