Brytyjski samolot myśliwski dale­kiego zasięgu opracowany przez za­kłady Bristol Aeroplane Company. Konstruktorzy wykorzystali części bombowca Bristol 152 Beaufort, ale opracowali nowy kadłub. Projekt zyskał uznanie władz lotniczych i w lipcu 1939 r., 2 tygodnie po złożeniu zamówienia, oblatano pro­totyp Beaufighter.

We wrześniu 1940 r. pierwsze seryjnie produ­kowane samoloty dostarczono do dywizjonów myśliwskich. Piloci narzekal i na niezbyt dużą prędkość lotu i zbyt dużą w czasie lądowania, ale doskonała widoczność, zwrot-ność, duży zasięg i możliwość zain­stalowania *radaru (Al) w obszer­nym kadłubie uciszyły niechętnych. Pierwszy sukces bojowy odniosła załoga Beaufightera z 219 dywizjo­nu, zestrzeliwując 25 października 1940 r. niemiecki bombowiec *Dornier Do 17. W czasie bitwy o Anglią Beaufightery wyposażone w radary odegrały dużą rolę w znie­chęceniu Niemców do nocnych nalo­tów.

Spektakularny sukces odnio­sła załoga z 236 dywizjonu, gdy 16 czerwca 1942 r. zrzuciła trójkolo­rową flagą w pobliżu Łuku Triumfal­nego w Paryżu i ostrzelała siedzibą Gestapo. Przez całą wojnę odnosiły sukcesy na wielu teatrach działań wojennych w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie, nad Pacyfikiem (Japończycy nazywali je „Szepczącą śmiercią" i nad Morzem Północnym, gdzie atakowały niemieckie okręty nawodne i podwodne. Największym osiągnięciem w służbie dowództwa obrony wybrzeża (Coastal Com-mand) było zatopienie w ciągu 2 dni 5 U-bootów przez samoloty wersji TF.X, wyposażone w radary ASV, ra­kiety i bomby. Do końca wojny wy­produkowano w Wielkiej Brytanii i Australii 5560 tych samolotów.

 

DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE

(Beaufighter X) silniki 2 x Bristol Hercules XVII o mocy 1725 KM każdy

rozpiętość 17,63 m

długość 12,95 m 11 521 kg 531 km/h 2415 km maks. masa startowa maks. prędkość

4 działka kal. 20 mm

1 karabin maszynowy kal. 7,7 mm

1 torpeda

8 rakiet

2 bomby 250 funtowe (112,5 kg)