Przedmiotem badań Lyndów było zróżnicowanie agregatów społecznych.

1. I faza badań (1924 – 25) w mieście Muncie w stanie Indiana. Początkowo dotyczyły problemu religijności w kontekście całokształtu życia społeczności lokalnej, końcowy etap dotyczył już wpływu industrializacji na życie przeciętnego amerykańskiego miasta. Lyndowie w swoich badaniach wprowadzili pojecie klasy społecznej ze względu na źródła dochodu. Podzielili ludność Middletown na 2 wielkie kategorie:

• klasę pracującą

• klasę niezależnych przedsiębiorców

Nowatorstwo podejścia Lyndów polegało na zapoczątkowaniu myślenia o społeczności lokalnej w kategoriach podziałów klasowych.

      2. II faza badań (1937 – po Wielkim Kryzysie) – badano wpływ Wielkiego Kryzysu na życie przeciętnego amerykańskiego miasta. W ciągu 12 lat ukształtowała się wieloszczeblowa, hierarchiczna struktura klasowa o charakterze obiektywnym.

• jeden z górnych poziomów hierarchii zajmowała rodzina X sprawująca kontrolę nad wieloma sferami życia społeczności lokalnej

• później znajdowały się 2 zasadnicze grupy zarabiające w różny sposób na życie – zajmowały identyczny poziom w hierarchii

• podział hierarchiczny zdaniem Lyndów wynikał z nierówności udziału we władzy.

Podejście Warnera – zróżnicowanie pozycji jednostek

Newbury Port Massachusetts. Warner jest twórca popularnego, choć często krytykowanego sposobu badania stratyfikacji społecznej. Wg Warnera wyznacznikiem miejsca w klasie jest kryterium prestiżu (szacunku społecznego). Inne, dotychczas uznawane za dominujące kryteria (np.: ekonomiczne) Warner uznał za podporządkowane temu pierwszemu.

Klasy wg Warnera to grupy ludzi, które subiektywnie sądzą, że są i obiektywnie rzeczywiście są umiejscawiane przez wszystkich członków społeczności na wyższych albo na niższych pozycjach.